بدون جعبه اطلاعات
بدون تصویر
مقابله‌نشده با دانشنامه‌ها

معاد: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''معاد'''، یکی از سه [[اصول دین|اصل دین]] [[اسلام]] است که به معنای «عود» و «بازگشت» بوده و منظور از آن این است که زندگی [[انسان]] پس از [[مرگ]] ادامه داشته و انسان در ادامه زندگی خود نتیجه اعمالش را خواهد دید. معاد در بسیاری از سایر ادیان الهی نیز به عنوان یک اصل شناخته می‌شود.{{پنک|نوری|ص=۲۰}}
'''معاد'''، یکی از سه [[اصول دین|اصل دین]] [[اسلام]] است که به معنای «عود» و «بازگشت» بوده و منظور از آن این است که زندگی [[انسان]] پس از [[مرگ]] ادامه داشته و انسان در ادامه زندگی خود نتیجه اعمالش را خواهد دید. معاد در بسیاری از سایر ادیان الهی نیز به عنوان یک اصل شناخته می‌شود.{{پنک|نوری|ص=۲۰}}
== کیفیت معاد ==
در اینکه معاد به صورت معاد جسمانی باشد یا معاد روحانی، بین متکلمان مسلمان و حتی غیر مسلمان اختلاف است. در میان متکلمان مسلمان، برخی باور دارند که معاد جسمانی است و در پاسخ به این پرسش که چطور بدن‌های متلاشی باز می‌گردند و جزئی از بدن افراد می‌شوند در حالی که جزئی از بدن دیگران شده‌اند (شبهه آکل و ماکول)، پاسخ داده‌اند که اجزای اصلی در وجود هر انسان وجود دارد که آن اجزاء هرگز به بدن دیگران منتقل نمی‌شود. در مقابل برخی دیگر از متکلمین این ادعا و وجود اجزای اصلی (به عربی اجزاء الاصلیه) را منکر شده‌اند. این افراد یا به بقای هیولای مخصوص (جوهر نفس) و یا به طور کلی به معاد روحانی باور پیدا کرده‌اند.<ref>{{پک|1=اختری|2=۱۳۹۰|ک=دایره‌المعارف جامع اسلامی|ف=اجزاء اصلیه}}</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
خط ۷: خط ۱۰:
=== منابع ===
=== منابع ===
* {{یادکرد ژورنال|ژورنال=پاسدار اسلام|نام = حسین|نام خانوادگی=نوری|سال=1365|شماره=59|عنوان=معاد}}
* {{یادکرد ژورنال|ژورنال=پاسدار اسلام|نام = حسین|نام خانوادگی=نوری|سال=1365|شماره=59|عنوان=معاد}}
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=اختری|نام=عباسعلی|پیوند نویسنده=|ویراستار=|مقاله=اجزاء اصلیه|دانشنامه=[[دایره‌المعارف جامع اسلامی]]|عنوان جلد=دایره‌المعارف جامع اسلامی|سال=۱۳۹۰|ناشر=آرایه|مکان=تهران}}


{{اسلام-افقی}}
{{اسلام-افقی}}

نسخهٔ ‏۹ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۵

معاد، یکی از سه اصل دین اسلام است که به معنای «عود» و «بازگشت» بوده و منظور از آن این است که زندگی انسان پس از مرگ ادامه داشته و انسان در ادامه زندگی خود نتیجه اعمالش را خواهد دید. معاد در بسیاری از سایر ادیان الهی نیز به عنوان یک اصل شناخته می‌شود.[۱]

کیفیت معاد

در اینکه معاد به صورت معاد جسمانی باشد یا معاد روحانی، بین متکلمان مسلمان و حتی غیر مسلمان اختلاف است. در میان متکلمان مسلمان، برخی باور دارند که معاد جسمانی است و در پاسخ به این پرسش که چطور بدن‌های متلاشی باز می‌گردند و جزئی از بدن افراد می‌شوند در حالی که جزئی از بدن دیگران شده‌اند (شبهه آکل و ماکول)، پاسخ داده‌اند که اجزای اصلی در وجود هر انسان وجود دارد که آن اجزاء هرگز به بدن دیگران منتقل نمی‌شود. در مقابل برخی دیگر از متکلمین این ادعا و وجود اجزای اصلی (به عربی اجزاء الاصلیه) را منکر شده‌اند. این افراد یا به بقای هیولای مخصوص (جوهر نفس) و یا به طور کلی به معاد روحانی باور پیدا کرده‌اند.[۲]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • نوری، حسین (۱۳۶۵). «معاد». پاسدار اسلام (۵۹).
  • اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «اجزاء اصلیه». دایره‌المعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.