بدون تصویر

رئوف: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات اصطلاح قرآنی |نام=رئوف |رسم‌الخط عربی=ٱلْرَّءُوفُ / ٱلْرَّؤُفُ |معنای فارسی= مهربان |پراهمیت نزد=مسلمانان |کاربرد=یکی از نام‌های خدا }} '''رئوف''' واژه‌ای عربی به معنای « مهربان» است. این کلمه در فرهنگ اسلام...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۶: خط ۶:
|کاربرد=یکی از نام‌های [[خدا]]
|کاربرد=یکی از نام‌های [[خدا]]
}}
}}
'''رئوف''' واژه‌ای [[زبان عربی|عربی]] به معنای « مهربان» است. این کلمه در [[فرهنگ اسلامی]]، یکی از نام‌های خدا است که به [[اسماء الحسنی]] مشهور است. این واژه از جمله اسماء الحسنی است که در [[قرآن]] و [[حدیث|روایات]] مورد اشاره قرار گرفته است.<ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۸۸|ک=رسائل توحیدی|ص=۴۶–۴۸}}</ref> این واژه توسط کسانی چون [[سلیمان بن مهران]]، [[ابوهریره]]، [[ولید بن مسلم]]، [[محمد بن عبدالملک صنعانی]]، [[بیهقی]]، [[عبدالعزیز بن حصین]]، [[ابن‌حجر عسقلانی]]، [[ابن‌حزم]]، [[ابن‌عثیمین]] و [[عبدالعزیز بن ناصر الجلیل]] به عنوان اسماء الحسنی تلقی شده است.<ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۸۸|ک=رسائل توحیدی|ص=۴۸۰۵۱}}</ref><ref>{{پک|رضوانی|۲۰۱۲|ک=موسوعة الاسماء الحسنی|ص=۴۱–۴۲|ج=۱}}</ref><ref>{{پک|احمد مختار|۱۴۱۷|ک=اسماءالله الحسنی|ص=۱۸–۳۷}}</ref>
'''رئوف''' یا '''رؤوف''' واژه‌ای [[زبان عربی|عربی]] به معنای « مهربان» است. این کلمه در [[فرهنگ اسلامی]]، یکی از نام‌های خدا است که به [[اسماء الحسنی]] مشهور است. این واژه از جمله اسماء الحسنی است که در [[قرآن]] و [[حدیث|روایات]] مورد اشاره قرار گرفته است.<ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۸۸|ک=رسائل توحیدی|ص=۴۶–۴۸}}</ref> این واژه توسط کسانی چون [[سلیمان بن مهران]]، [[ابوهریره]]، [[ولید بن مسلم]]، [[محمد بن عبدالملک صنعانی]]، [[بیهقی]]، [[عبدالعزیز بن حصین]]، [[ابن‌حجر عسقلانی]]، [[ابن‌حزم]]، [[ابن‌عثیمین]] و [[عبدالعزیز بن ناصر الجلیل]] به عنوان اسماء الحسنی تلقی شده است.<ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۸۸|ک=رسائل توحیدی|ص=۴۸۰۵۱}}</ref><ref>{{پک|رضوانی|۲۰۱۲|ک=موسوعة الاسماء الحسنی|ص=۴۱–۴۲|ج=۱}}</ref><ref>{{پک|احمد مختار|۱۴۱۷|ک=اسماءالله الحسنی|ص=۱۸–۳۷}}</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۸

رئوف
رسم‌الخط عربیٱلْرَّءُوفُ / ٱلْرَّؤُفُ
معنای فارسیمهربان
اطلاعات جزئی
پراهمیت نزدمسلمانان
کاربردیکی از نام‌های خدا

رئوف یا رؤوف واژه‌ای عربی به معنای « مهربان» است. این کلمه در فرهنگ اسلامی، یکی از نام‌های خدا است که به اسماء الحسنی مشهور است. این واژه از جمله اسماء الحسنی است که در قرآن و روایات مورد اشاره قرار گرفته است.[۱] این واژه توسط کسانی چون سلیمان بن مهران، ابوهریره، ولید بن مسلم، محمد بن عبدالملک صنعانی، بیهقی، عبدالعزیز بن حصین، ابن‌حجر عسقلانی، ابن‌حزم، ابن‌عثیمین و عبدالعزیز بن ناصر الجلیل به عنوان اسماء الحسنی تلقی شده است.[۲][۳][۴]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • رضوانی، محمود عبدالرزاق (۲۰۱۲). موسوعه الاسماء الحسنی، الثابتة فی الکتاب و السنة. قاهره: البصیرة. شابک ۹۷۷-۱۶-۲۰۰۹-۰.
  • احمد مختار، عمر (۱۴۱۷). «انتفاء الترادف فی أسماء الله الحسنی بین الدلالة المعجمیة و الدلالة الصرفیة». کلیة دارالعلوم. قاهره: الازهر (۲۰) – به واسطهٔ نورمگز.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۸۸). رسائل توحیدی. ترجمهٔ علی شیروانی. تهران: الزهرا.