مالک (اسماء الحسنی): تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات اصطلاح قرآنی |نام=مالک |رسم‌الخط عربی=ٱلْأَخِرُ / ٱلْآخِرُ |معنای فارسی=انجام |پراهمیت نزد=مسلمانان |کاربرد=یکی از نام‌های خدا }} '''مالک''' واژه‌ای عربی به معنای «انجام» است. این کلمه در فرهنگ اسلامی، یکی...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات اصطلاح قرآنی | {{جعبه اطلاعات اصطلاح قرآنی | ||
|نام=مالک | |نام=مالک | ||
|رسم‌الخط عربی= | |رسم‌الخط عربی=ٱلْمَـٰلِکُ / ٱلْمَـالِکُ | ||
|معنای فارسی=انجام | |معنای فارسی=انجام | ||
|پراهمیت نزد=[[مسلمان|مسلمانان]] | |پراهمیت نزد=[[مسلمان|مسلمانان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۶
| مالک | |
|---|---|
| رسم‌الخط عربی | ٱلْمَـٰلِکُ / ٱلْمَـالِکُ |
| معنای فارسی | انجام |
| اطلاعات جزئی | |
| پراهمیت نزد | مسلمانان |
| کاربرد | یکی از نام‌های خدا |
مالک واژه‌ای عربی به معنای «انجام» است. این کلمه در فرهنگ اسلامی، یکی از نام‌های خدا است که به اسماء الحسنی مشهور است. این واژه از جمله اسماء الحسنی است که در قرآن و روایات مورد اشاره قرار گرفته است.[۱] این واژه توسط کسانی چون عبدالعزیز بن حصین و ابن‌حجر عسقلانی به عنوان اسماء الحسنی تلقی شده است. سلیمان بن مهران، ابوهریره، ولید بن مسلم، محمد بن عبدالملک صنعانی، بیهقی، ابن‌حزم، ابن‌عثیمین و عبدالعزیز بن ناصر الجلیل از کسانی هستند که این واژه را به عنوان اسماء الحسنی گزارش نکرده‌اند.[۲][۳][۴]
پانویس
ارجاعات
- ↑ طباطبایی، رسائل توحیدی، ۴۶–۴۸.
- ↑ طباطبایی، رسائل توحیدی، ۴۸۰۵۱.
- ↑ رضوانی، موسوعة الاسماء الحسنی، ۱: ۴۱–۴۲.
- ↑ احمد مختار، اسماءالله الحسنی، ۱۸–۳۷.
منابع
- رضوانی، محمود عبدالرزاق (۲۰۱۲). موسوعه الاسماء الحسنی، الثابتة فی الکتاب و السنة. قاهره: البصیرة. شابک ۹۷۷-۱۶-۲۰۰۹-۰.
- احمد مختار، عمر (۱۴۱۷). «انتفاء الترادف فی أسماء الله الحسنی بین الدلالة المعجمیة و الدلالة الصرفیة». کلیة دارالعلوم. قاهره: الازهر (۲۰) – به واسطهٔ نورمگز.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۸۸). رسائل توحیدی. ترجمهٔ علی شیروانی. تهران: الزهرا.