اسماء الحسنی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «اسماء الحسنی به معنای نام‌های نیکو؛ اصطلاحی است برای اشاره به نام‌های خدا در اسلام. این عبارت چند مرتبه در قرآن مورد اشاره قرار گرفته است. در آیه <ref>{{پک|1=اختری|2=۱۳۹۰|ک=دایره‌المعارف جامع اسلامی|ف=اسماء الحسنی}}</ref> == پانویس == === ارجاعات === {{پان...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اسماء الحسنی به معنای نام‌های نیکو؛ اصطلاحی است برای اشاره به نام‌های خدا در اسلام. این عبارت چند مرتبه در قرآن مورد اشاره قرار گرفته است. در آیه <ref>{{پک|1=اختری|2=۱۳۹۰|ک=دایره‌المعارف جامع اسلامی|ف=اسماء الحسنی}}</ref> | '''اسماء الحسنی''' به معنای نام‌های نیکو؛ اصطلاحی است برای اشاره به نام‌های [[خدا]] در اسلام. این عبارت چند مرتبه در [[قرآن]] مورد اشاره قرار گرفته است. در [[آیه ۱۸۰ سوره اعراف]] تصریح شده است که باید خدا را با نام‌های نیکویش خواند. در آیات دیگری چون [[آیه ۱۱۰ سوره اسراء]]، [[آیه ۸ سوره طه]] و [[آیه ۲۴ سوره حشر]] نیز از این واژه استفاده شده است. در [[حدیث|احادیث اسلامی]] از ۹۹ نام خدا یاد شده و تاکید شده است که هر کس این اسماء را حفظ نماید، به [[بهشت]] وارد می‌شود. منابع در خصوص اینکه کدام نام و صفت خدا، از جمله این ۹۹ نام هستند، دچار اختلافند. از میان این اسماء، برخی [[صفات ذات خدا]] هستند و برخی [[صفات فعل]] محسوب می‌شوند. همچنین بعضی مفید تنزیه و نفی صفات نقص از ذات خدا می‌باشند. آن دسته از [[اسماء الحسنی در قرآن|اسماء الهی که در قرآن]] آمده‌اند، در نزد بیشتر [[مفسران]]، به عنوان اسماء الحسنی در نظر گرفته شده‌اند. در منابع [[شیعه]] گزارش شده است که منظور از اسماء الحسنی، [[اهل‌بیت|اهل‌بیت محمد]] هستند که با اعتراف به آنها، دیگر عبادات مقبول [[الله]] خواهد بود.<ref>{{پک|1=اختری|2=۱۳۹۰|ک=دایره‌المعارف جامع اسلامی|ف=اسماء الحسنی}}</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=اختری|نام=عباسعلی|پیوند نویسنده=|ویراستار=|مقاله=اسماء الحسنی|دانشنامه=[[دایره‌المعارف جامع اسلامی]]|عنوان جلد=دایره‌المعارف جامع اسلامی|سال=۱۳۹۰|ناشر=آرایه|مکان=تهران}} | * {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=اختری|نام=عباسعلی|پیوند نویسنده=|ویراستار=|مقاله=اسماء الحسنی|دانشنامه=[[دایره‌المعارف جامع اسلامی]]|عنوان جلد=دایره‌المعارف جامع اسلامی|سال=۱۳۹۰|ناشر=آرایه|مکان=تهران}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | {{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=بله|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}{{اسماء الحسنی}} | ||
[[رده:اصطلاحات اسلامی]] | [[رده:اصطلاحات اسلامی]] | ||
[[رده:خدا در اسلام]] | [[رده:خدا در اسلام]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۴۳
اسماء الحسنی به معنای نام‌های نیکو؛ اصطلاحی است برای اشاره به نام‌های خدا در اسلام. این عبارت چند مرتبه در قرآن مورد اشاره قرار گرفته است. در آیه ۱۸۰ سوره اعراف تصریح شده است که باید خدا را با نام‌های نیکویش خواند. در آیات دیگری چون آیه ۱۱۰ سوره اسراء، آیه ۸ سوره طه و آیه ۲۴ سوره حشر نیز از این واژه استفاده شده است. در احادیث اسلامی از ۹۹ نام خدا یاد شده و تاکید شده است که هر کس این اسماء را حفظ نماید، به بهشت وارد می‌شود. منابع در خصوص اینکه کدام نام و صفت خدا، از جمله این ۹۹ نام هستند، دچار اختلافند. از میان این اسماء، برخی صفات ذات خدا هستند و برخی صفات فعل محسوب می‌شوند. همچنین بعضی مفید تنزیه و نفی صفات نقص از ذات خدا می‌باشند. آن دسته از اسماء الهی که در قرآن آمده‌اند، در نزد بیشتر مفسران، به عنوان اسماء الحسنی در نظر گرفته شده‌اند. در منابع شیعه گزارش شده است که منظور از اسماء الحسنی، اهل‌بیت محمد هستند که با اعتراف به آنها، دیگر عبادات مقبول الله خواهد بود.[۱]
پانویس
ارجاعات
منابع
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «اسماء الحسنی». دایره‌المعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.