بدون تصویر

آیه ۱ سوره فیل

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۲:۴۸ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها) (+ رده:آیه‌های با موضوع اعراب جاهلی (هات‌کت))
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۱ سوره فیل
مشخصات قرآنی
نام سورهفیل
تعداد آیات سوره۵
شماره آیه۱
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۲۰
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱ سوره فیل یکمین آیه از صد و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. قرآن در اولین آیه سوره، با مخاطب قرار دادن پیامبر اسلام به یادآوری حادثه اصحاب فیل و لشکرکشی ابرهه برای ویران کردن خانه کعبه پرداخته است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِأَصْحَابِ الْفِيلِ آیهٔ ۱ از سورهٔ ۱۰۵ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«به نام خداوند بخشندة مهربان، آیا ندانسته‌ای که پروردگارت با یاران فیل چه کرد؟»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«به نام خداوند بخشنده مهربان، آیا ندانسته‌ای که پروردگارت با پیل‌سواران چگونه رفتار کرد؟»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در اولین آیه سوره، با مخاطب قرار دادن پیامبر اسلام به یادآوری حادثه اصحاب فیل و لشکرکشی ابرهه برای ویران کردن خانه کعبه پرداخته است. به گزارش او، قرآن با بیان این واقعه قصد دارد که به انسان‌ها و بخصوص مشرکان نشان دهد که در برابر قدرت الهی ناتوان و ضعیف هستند و اگر هم بخواهند با تمام قدرت‌ها و سلاح‌های خود به مقابله با خداوند بروند؛ بدانند که قطعاً سرانجامشان مانند لشکریان ابرهه نابودی خواهد بود.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره فیل، صد و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نوزدهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره کافرون و پیش از سوره فلق نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.