تفسیر قرآن

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۱۰ توسط Haghjoo (بحث | مشارکت‌ها) (ایجاد مقاله)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

در یک دسته‌بندی ساده و کلی، مطالعات قرآنی را می‌توان به دو بخش «مطالعهٔ سنتی» و «مطالعهٔ مدرن» دسته‌بندی کرد. مطالعه سنتی حدود هزار سال در جهان اسلام حاکم بوده که در کتابی چون «الاتقان فی علوم القرآن» از جلال الدین سیوطی به صورت چکیده و دائرة المعارفی اینگونه تألیفات و نظریات عالمان گزارش شده است. در حالی که توجه به مطالعات روش مند فقط در حدود ۱۰۰ سال قدمت دارد.[۱]

الگویی سنتی برای تفسیر قرآن وجود دارد که مطابق آن تفاسیر به دو دستهٔ اصلی «تفسیر به مأثور» و «تفسیر به رأی» (یا «تفسیر اجتهادی») تقسیم‌بندی می‌گرد. اغلب تفاسیر در دسته دوم قرار می‌گیرد. تفاسیر دسته دوم نیز به دو گروه «جایز/ممدوح» و «باطل/مذموم» تقسیم‌بندی می‌گردند.[۱]

ارجاعات

منابع

  • عباسی، مهرداد (۱۳۹۶). «روش‌شناسی پژوهش‌های قرآنی در دوره جدید». اطلاعات حکمت و معرفت (۱).