بدون جعبه اطلاعات
بدون تصویر

جواد

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۲ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۰۳ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «'''جواد''' واژه‌ای عربی به معنای «انجام» است. این کلمه در روایات اسلامی، یکی از نام‌های خدا است که به اسماء الحسنی مشهور است. این واژه به عنوان اسم خدا، در قرآن کاربرد ندارد.<ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۸۸|ک=رس...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

جواد واژه‌ای عربی به معنای «انجام» است. این کلمه در روایات اسلامی، یکی از نام‌های خدا است که به اسماء الحسنی مشهور است. این واژه به عنوان اسم خدا، در قرآن کاربرد ندارد.[۱] این واژه توسط کسانی چون سلیمان بن مهران، بیهقی، ابن‌عثیمین و عبدالعزیز بن ناصر الجلیل به عنوان اسماء الحسنی تلقی شده است. ابوهریره، ولید بن مسلم، محمد بن عبدالملک صنعانی، عبدالعزیز بن حصین، ابن‌حجر عسقلانی و ابن‌حزم از کسانی هستند که این واژه را به عنوان اسماء الحسنی گزارش نکرده‌اند.[۲][۳][۴]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • رضوانی، محمود عبدالرزاق (۲۰۱۲). موسوعه الاسماء الحسنی، الثابتة فی الکتاب و السنة. قاهره: البصیرة. شابک ۹۷۷-۱۶-۲۰۰۹-۰.
  • احمد مختار، عمر (۱۴۱۷). «انتفاء الترادف فی أسماء الله الحسنی بین الدلالة المعجمیة و الدلالة الصرفیة». کلیة دارالعلوم. قاهره: الازهر (۲۰) – به واسطهٔ نورمگز.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۸۸). رسائل توحیدی. ترجمهٔ علی شیروانی. تهران: الزهرا.