توحید
توحید، از بنیادیترین مفاهیم در اسلام است که دارای جنبههای متعدد نظری و عملی است. براساس این مفهوم، خداوند یکتا بوده و دارای همهٔ صفات کمالی، بیمانند، بری از تغییر و همچنین خالق یگانهٔ عالم و بیشریک است. براساس قرآن توحید باوری فطری است و عقاید غیر توحیدی ناشی از انحراف از فطرت و حاصل عوامل روانی و محیطی و تاریخی و … است.[۱]
واژه توحید از ریشه «وحد» به معنای یکی گفتن است که در دورهٔ جدید به معنای یکی کردن نیز به کار میرود. از مشتقات آن این مواردند: واحد، وحید، وحد، وحدانیت، وحدانی و احد است. خود واژه توحید در قرآن نیامده اما اشتقاقاتش چندین بار به کار رفتهاند. تأکید بر یکتایی خدا و نفی قاطعانهٔ هرگونه شرک از اصیلترین پیامهای قرآنی است.[۲]
ارجاعات
- ↑ طارمی راد ۱۳۸۳، ص. ۴۰۵.
- ↑ طارمی راد ۱۳۸۳، ص. ۴۰۶.
منابع
- طارمی راد، حسن (۱۳۸۳). «توحید (واژه، در قرآن و تفسیر، در حدیث، در کلام)». دانشنامه جهان اسلام. ۸.