خلافت بنی‌امیه

بنی‌امیه یا امویان، سلسله پادشاهانی بودند که از مرکز حکومتشان در سوریه (شام) بر تمام مناطق اسلامی عربی از ۴۱ تا ۱۳۲ هجری قمری (۶۶۱–۷۵۰ میلادی) حکومت کردند. تمامی پادشاهان این دوره از نسل امیة بن عبدشمس بودند که از افراد سرشناس قریش مکه بود. دو خط متمایز در قبیله امویان وجود دارد، سه پادشاه اول از نسل ابوسفیان بن حرب بودند که به آنها سفیانی گفته شده و باقی یازده نفر هم از نسل مروان بن حکم.

فهرست پادشاهان اموی

تاریخ پادشاهی هریک از اینان بدین قرار اند:

1. معاویة بن ابوسفیان (۴۱–۶۰ هـ.ق.) - (۶۶۱–۶۸۰ میلادی)
2. یزید بن معاویه (۶۰–۶۴ هـ.ق.) - (۶۸۰–۶۸۳ میلادی)
3. معاویة بن یزید (۶۴ هـ.ق.) - (۶۸۳ میلادی)
4. مروان بن حکم (۶۴–۶۵ هـ.ق.) - (۶۸۴–۶۸۵ میلادی)
5. عبدالملک بن مروان (۶۵–۸۶ هـ.ق.) - (۶۸۵–۷۰۵ میلادی)
6. ولید بن عبدالملک (۸۶–۹۶ هـ.ق.) - (۷۰۵–۷۱۵ میلادی)
7. سلیمان بن عبدالملک (۹۶–۹۹ هـ.ق.) - (۷۱۵–۷۱۷ میلادی)
8. عمر بن عبدالعزیز (۹۹–۱۰۱ هـ.ق.) - (۷۱۷–۷۲۰ میلادی)
9. یزید بن عبدالملک (۱۰۱–۱۰۵ هـ.ق.) - (۷۲۰–۷۲۴ میلادی)
10. هشام بن عبدالملک (۱۰۵–۱۲۵ هـ.ق.) - (۷۲۴–۷۴۳ میلادی)
11. ولید بن یزید (۱۲۵–۱۲۶ هـ.ق.) - (۷۴۳–۷۴۴ میلادی)
12. یزید بن ولید (۱۲۶ هـ.ق.) - (۷۴۴ میلادی)
13. ابراهیم بن ولید (۱۲۶ هـ.ق.) - (۷۴۴ میلادی)
14. مروان بن محمد بن مروان (۱۲۷–۱۳۲ هـ.ق.) - (۷۴۴–۷۵۰ میلادی)

ویژگی‌های خاندان بنی‌امیه

این خاندان برای اولین بار سمت‌های کلیدی را از نیمه دوم خلافت عمر بن خطاب با انتصاب معاویة بن ابی‌سفیان بر حکمرانی دمشق تصاحب کرد. بنی‌امیه تا فتح مکه جزو پیشروان دشمنی با اسلام بودند که در فتح مکه به ظاهر اسلام آوردند.

پانویس

منابع

• پ، م (۱۴۰۰). «بازخوانی تاریخ امویان». درسهایی از مکتب اسلام (۷۲۳).

• Bearman, P. J.; Bianquis, Th.; Bosworth, C. E., eds. (2000). The Encyclopedia of Islam. Vol. 10. Brill. ISBN 90-04-11211-1.