معاد
معاد، یکی از سه اصل دین اسلام است که به معنای «عود» و «بازگشت» بوده و منظور از آن این است که زندگی انسان پس از مرگ ادامه داشته و انسان در ادامه زندگی خود نتیجه اعمالش را خواهد دید. معاد در بسیاری از سایر ادیان الهی نیز به عنوان یک اصل شناخته می‌شود.[۱]
کیفیت معاد
در اینکه معاد به صورت معاد جسمانی باشد یا معاد روحانی، بین متکلمان مسلمان و حتی غیر مسلمان اختلاف است. در میان متکلمان مسلمان، برخی باور دارند که معاد جسمانی است و در پاسخ به این پرسش که چطور بدن‌های متلاشی باز می‌گردند و جزئی از بدن افراد می‌شوند در حالی که جزئی از بدن دیگران شده‌اند (شبهه آکل و ماکول)، پاسخ داده‌اند که اجزای اصلی در وجود هر انسان وجود دارد که آن اجزاء هرگز به بدن دیگران منتقل نمی‌شود. در مقابل برخی دیگر از متکلمین این ادعا و وجود اجزای اصلی (به عربی اجزاء الاصلیه) را منکر شده‌اند. این افراد یا به بقای هیولای مخصوص (جوهر نفس) و یا به طور کلی به معاد روحانی باور پیدا کرده‌اند.[۲]
پانویس
ارجاعات
منابع
- نوری، حسین (۱۳۶۵). «معاد». پاسدار اسلام (۵۹).
- اختری، عباسعلی (۱۳۹۰). «اجزاء اصلیه». دایره‌المعارف جامع اسلامی. تهران: آرایه.
