بدون تصویر

اله

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۰۸ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات اصطلاح قرآنی |نام=اله |رسم‌الخط عربی=إِلٰهَ |معنای فارسی=معبود |پراهمیت نزد=مسلمانان }} '''اله''' واژه‌ای عربی به معنای «معبود» است. این کلمه در فرهنگ اسلامی، یکی از نام‌های خدا است که به اسماء الحسنی مشهو...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
اله
رسم‌الخط عربیإِلٰهَ
معنای فارسیمعبود
اطلاعات جزئی
پراهمیت نزدمسلمانان

اله واژه‌ای عربی به معنای «معبود» است. این کلمه در فرهنگ اسلامی، یکی از نام‌های خدا است که به اسماء الحسنی مشهور است. این واژه از جمله اسماء الحسنی است که در قرآن و روایات مورد اشاره قرار گرفته است.[۱] این واژه توسط کسانی چون سلیمان بن مهران، بیهقی، عبدالعزیز بن حصین، ابن‌حجر عسقلانی، ابن‌حزم و ابن‌عثیمین به عنوان اسماء الحسنی تلقی شده است. برخی دیگر از راویان چون ابوهریره، محمد بن عبدالملک صنعانی، ولید بن مسلم و عبدالعزیز بن ناصر الجلیل این نام را از اسماء الحسنی گزارش نکرده‌اند.[۲][۳][۴]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • رضوانی، محمود عبدالرزاق (۲۰۱۲). موسوعه الاسماء الحسنی، الثابتة فی الکتاب و السنة. قاهره: البصیرة. شابک ۹۷۷-۱۶-۲۰۰۹-۰.
  • احمد مختار، عمر (۱۴۱۷). «انتفاء الترادف فی أسماء الله الحسنی بین الدلالة المعجمیة و الدلالة الصرفیة». کلیة دارالعلوم. قاهره: الازهر (۲۰) – به واسطهٔ نورمگز.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۸۸). رسائل توحیدی. ترجمهٔ علی شیروانی. تهران: الزهرا.