بدون تصویر

حسیب

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۴۰ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات اصطلاح قرآنی |نام=حسیب |رسم‌الخط عربی=ٱلْحَسِیبُ |معنای فارسی=حسابگر |پراهمیت نزد=مسلمانان |کاربرد=یکی از نام‌های خدا }} '''حسیب''' واژه‌ای عربی به معنای «حسابگر» است. این کلمه در فرهنگ اسلامی، یکی از نام...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
حسیب
رسم‌الخط عربیٱلْحَسِیبُ
معنای فارسیحسابگر
اطلاعات جزئی
پراهمیت نزدمسلمانان
کاربردیکی از نام‌های خدا

حسیب واژه‌ای عربی به معنای «حسابگر» است. این کلمه در فرهنگ اسلامی، یکی از نام‌های خدا است که به اسماء الحسنی مشهور است. این واژه از جمله اسماء الحسنی است که در قرآن و روایات مورد اشاره قرار گرفته است.[۱] این واژه توسط کسانی چون سلیمان بن مهران، ولید بن مسلم، بیهقی، ابن‌حجر عسقلانی و ابن‌عثیمین به عنوان اسماء الحسنی تلقی شده است. ابوهریره، محمد بن عبدالملک صنعانی، عبدالعزیز بن حصین، ابن‌حزم و عبدالعزیز بن ناصر الجلیل از راویانی هستند که این نام را جزء اسماء الحسنی گزارش نکرده‌اند.[۲][۳][۴]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • رضوانی، محمود عبدالرزاق (۲۰۱۲). موسوعه الاسماء الحسنی، الثابتة فی الکتاب و السنة. قاهره: البصیرة. شابک ۹۷۷-۱۶-۲۰۰۹-۰.
  • احمد مختار، عمر (۱۴۱۷). «انتفاء الترادف فی أسماء الله الحسنی بین الدلالة المعجمیة و الدلالة الصرفیة». کلیة دارالعلوم. قاهره: الازهر (۲۰) – به واسطهٔ نورمگز.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۸۸). رسائل توحیدی. ترجمهٔ علی شیروانی. تهران: الزهرا.