بدون تصویر

مالک الملک

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۱ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۷ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات اصطلاح قرآنی |نام=مالک الملک |رسم‌الخط عربی=مَـٰلِکُ ٱلْمُلْکُ / مَالِکُ ٱلْمُلْکُ |معنای فارسی=پادشاهی دهنده پادشاهان |پراهمیت نزد=مسلمانان |کاربرد=یکی از نام‌های خدا }} '''مالک الملک''' واژه‌ای عربی به مع...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مالک الملک
رسم‌الخط عربیمَـٰلِکُ ٱلْمُلْکُ / مَالِکُ ٱلْمُلْکُ
معنای فارسیپادشاهی دهنده پادشاهان
اطلاعات جزئی
پراهمیت نزدمسلمانان
کاربردیکی از نام‌های خدا

مالک الملک واژه‌ای عربی به معنای «پادشاهی دهنده پادشاهان» است. این کلمه در فرهنگ اسلامی، یکی از نام‌های خدا است که به اسماء الحسنی مشهور است. این واژه از جمله اسماء الحسنی است که در قرآن و روایات مورد اشاره قرار گرفته است.[۱] این واژه توسط کسانی چون ولید بن مسلم و عبدالعزیز بن ناصر الجلیل به عنوان اسماء الحسنی تلقی شده است. سلیمان بن مهران، ابوهریره، محمد بن عبدالملک صنعانی، بیهقی، عبدالعزیز بن حصین، ابن‌حجر عسقلانی، ابن‌حزم و ابن‌عثیمین از کسانی هستند که این واژه را به عنوان اسماء الحسنی گزارش نکرده‌اند.[۲][۳][۴]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • رضوانی، محمود عبدالرزاق (۲۰۱۲). موسوعه الاسماء الحسنی، الثابتة فی الکتاب و السنة. قاهره: البصیرة. شابک ۹۷۷-۱۶-۲۰۰۹-۰.
  • احمد مختار، عمر (۱۴۱۷). «انتفاء الترادف فی أسماء الله الحسنی بین الدلالة المعجمیة و الدلالة الصرفیة». کلیة دارالعلوم. قاهره: الازهر (۲۰) – به واسطهٔ نورمگز.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۸۸). رسائل توحیدی. ترجمهٔ علی شیروانی. تهران: الزهرا.