بدون تصویر

محب

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۱ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۲۱ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات اصطلاح قرآنی |نام=محب |رسم‌الخط عربی=ٱلْمُحِبُ |معنای فارسی=دوستدار |پراهمیت نزد=مسلمانان |کاربرد=یکی از نام‌های خدا }} '''محب''' واژه‌ای عربی به معنای «دوستدار» است. این کلمه در فرهنگ اسلامی، یکی از نام‌...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
محب
رسم‌الخط عربیٱلْمُحِبُ
معنای فارسیدوستدار
اطلاعات جزئی
پراهمیت نزدمسلمانان
کاربردیکی از نام‌های خدا

محب واژه‌ای عربی به معنای «دوستدار» است. این کلمه در فرهنگ اسلامی، یکی از نام‌های خدا است که به اسماء الحسنی مشهور است. این واژه از جمله اسماء الحسنی است که در قرآن مورد اشاره قرار گرفته است.[۱] این واژه توسط هیچ یک از راویان مشهور حدیث به عنوان اسماء الحسنی تلقی نشده است.[۲][۳][۴]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • رضوانی، محمود عبدالرزاق (۲۰۱۲). موسوعه الاسماء الحسنی، الثابتة فی الکتاب و السنة. قاهره: البصیرة. شابک ۹۷۷-۱۶-۲۰۰۹-۰.
  • احمد مختار، عمر (۱۴۱۷). «انتفاء الترادف فی أسماء الله الحسنی بین الدلالة المعجمیة و الدلالة الصرفیة». کلیة دارالعلوم. قاهره: الازهر (۲۰) – به واسطهٔ نورمگز.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۸۸). رسائل توحیدی. ترجمهٔ علی شیروانی. تهران: الزهرا.