غیراستاندارد
مقابله‌نشده با دانشنامه‌ها

عاشورا: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
عشر، عاشور، عشور، همگی به معنای ده است، روز دهم محرم و یادبود شهادت امام حسین (ع) به سال ۶۱ هجری، از بزرگ‌ترین ایام عزاداری شیعیان است.{{پانویس}}
{{Infobox holiday
|holiday_name = عاشورا
|image = تابلوی عصر عاشورا.jpg
|caption = تابلوی عصر عاشورا اثر [[محمود فرشچیان]]
|official_name = عَاشُورَاء
|nickname = [[حسی (عاشورا)]], [[تبویک]]، تابوت، روز کفاره
|duration = One day
|frequency = هر سال یکبار
|observedby = [[مسلمانان]]
|date = ۱۰ [[ماه محرم]]
|observances = عزاداری کردن و سوگواری کردن برای کشته‌شدن حسین بن علی (اسلام شیعه)
روزه گرفتن (اسلام اهل سنت)
|type = اسلامی و ملی (در برخی کشورها مانند [[افغانستان]]، [[آذربایجان]]، [[بحرین]]، [[ایران]]، [[لبنان]]، [[پاکستان]]، [[بنگلادش]]، [[هند]] و [[عراق]])
|significance = روزی که [[دیدگاه اسلامی موسی | موسی]] به عنوان شکرگزاری از آزاد شدن بنی اسرائیل به اعتقاد اهل سنت روزه گرفت. کشته‌شدن [[حسین بن علی]] و خانواده‌اش
|alt=|litcolor=|celebrations=|begins=|ends=|weekday=|month=|scheduling=|firsttime=|startedby=|relatedto=
}}


===عاشورا پیش از واقعه کربلا===
'''عاشورا'''، یا '''روز عاشورا''' دهمین روز از [[ماه محرم|ماه محرّم]] است. روز عاشورا به جهت وقایع صورت گرفته در سال ۶۱ ه‍.ق و کشته شدن حسین بن علی، امام سوم [[شیعه دوازده‌امامی|شیعیان دوازده‌امامی]]، برای شیعیان اهمیت بسیاری دارد. در چنین روزی، [[حسین بن علی]] با همراهی جمعی از اصحاب و خانواده خود در [[کربلا]] در پی جنگی نابرابر کشته شدند. همه ساله با شروع محرم، شیعیان در سراسر جهان به عزاداری می‌پردازند. این عزاداری اغلب تا [[ماه صفر]] ادامه میابد، اما اوج این عزاداری‌ها در روز عاشورا است. این روز در تقویم بعضی کشورا از جمله [[ایران]]، [[عراق]]، [[افغانستان]]، [[هند]] و [[پاکستان]] تعطیل رسمی است.<ref name=":1">{{یادکرد وب|وبگاه=ویکی شیعه|نشانی=https://fa.wikishia.net/view/روز_عاشورا|عنوان=روز عاشورا}}</ref>
عاشورا نام روز دهم ماه تشری بوده است، که یهودیان در آن روز، روزه (کیپور) می گرفتند و پیامبر در یکی از روزهای عاشورا بود، که به مدینه وارد شد. یهودیان روزه دار بودند، پیامبر سبب روزه را پرسید، گفتند به جهت پیروزی موسی بر فرعون است، پیامبر نیز این روزه را پذیرفت و مسلمانان تا پیش از تعیین ماه رمضان به عنوان ماه روزه این روز را روزه بودند.


بعدها میان مسلمانان بر سر روز عاشورا اختلاف افتاد. بنابر روایات اهل سنت روزه این روز مستحب است و  بنا بر روایات شیعه مجاز نیست، تنها مخالفین اهل بیت و دشمنان ایشان به مناسبت کشته شدن امام حسین (ع)  این روز را روزه می گرفتند. اما برای خاندان رسالت این روز، روز شومی است. در روایات اسلامی عاشورا از فضلیت خاصی برخوردار است، به مناسبت های ویژه ای چون ظهور امام مهدی (عج) ، روز خروج نوح از کشتی، پذیرش توبه ی آدم در این روز، آفرینش زمین و آسمان و ...
== در لغت و اصطلاح ==
[[پرونده:تابلوی عصر عاشورا.jpg|بندانگشتی|تابلو ''عصر عاشورا'' یکی از آثار نگارگری [[محمود فرشچیان]]]]عشر، عاشور، عشور، همگی به معنای ده است.<ref name=":0"/> عاشورا نام روز دهم ماه تشری بوده است، که [[یهودیان]] در آن روز، [[روزه]] (کیپور) می‌گرفتند. گفته شده است که [[محمد]]، پیامبر اسلام در یکی از روزهای عاشورا به [[مدینه]] وارد شد.<ref name=":0"/>


=== عاشورا پس از واقعه کربلا===
== در باورهای مذهبی ==
شیعیان با کوشش فراوان این روز را به عنوان یک مصیبت عمومی رسمیت دادند. در دوران امویان این روز، فرخنده محسوب می شد، مردم لباس نو می پوشیدند. و به شادی می پرداختند، و این رسم حتی پس از زوال امویان ادامه یافت.
در روایات اسلامی عاشورا از فضلیت خاصی برخوردار است، به مناسبت‌های ویژه‌ای چون ظهور مهدی موعود، روز خروج [[نوح]] از [[کشتی نوح|کشتی]]، پذیرش توبهٔ [[آدم]] در این روز، آفرینش زمین و آسمان و… مقدس شمرده شده است.<ref name=":0"/>


فعالیت رسمی شیعه به سال 352 با قدرت یافتن آل بویه آغاز شد. معزالدوله دیلمی فرمان داد در این روز مردم به سوگواری بپردازند، بازارها بسته شد و تمامی مشاغل تعطیل شد، زنان موی گشودند و چهره نیلی کردند و مردان سینه چاک کرده قبه ها و علم افراشتند، شیعیان از همان ایام عاشورا به کربلا و به زیارت قبر امام حسین (ع) می رفتند، در بعضی از کشور های اسلامی با سقوط فاطمیان دیگر بار این روز به شادی بدل شد، اما در نواحی شیعه نشین این رسم بر جای ماند و بعد ها در دوران صفویه به رواج تشیع در ایران ، در شعاع وسیع تر این دهه به عنوان ایام سوگواری اعلام شد و مردمان در کوی و شهر و برزن  با مراسم خاص خود به عزاداری می پرداختند<ref>{{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی۱=ذوالفقاری|نام۱=حسن|عنوان=فرهنگنامه عاشورا|پیوند=https://ensani.ir/file/download/article/20120413165457-5173-145.pdf|ژورنال=کیهان فرهنگی|شماره=98|سال=خرداد 1372}}</ref>.
[[شیخ عباس قمی]] در [[مفاتیح الجنان]] می‌گوید: «شایسته است شخص در این روز مشغول کاری از کارهای دنیا نگردد و غمگین باشد و این امر در نحوه پوشش و خوراکش نمایان باشد. این روز را بر امام حسین (ع) عزاداری کند و آن حضرت را زیارت کند. خواندن هزار مرتبه توحید، دعای عشرات، خودداری از خوردن و آشامیدن اما بدون قصد روزه و هزار مرتبه لعن بر قاتلان امام حسین (ع) نیز از اعمال ذکر شده برای این روز است.»<ref name=":1"/>


=== منابع ===
=== روزه عاشورا ===
<references />
گفته شده که یهودیان، در روز ورود محمد به مدینه، روزه‌دار بودند و محمد، سبب روزه را از آنان جویا شد؛ یهودیان گفتند به جهت پیروزی [[موسی]] بر [[فرعون]] روزه هستند و پس از آن، با موافقت محمد، مسلمانان نیز تا پیش از تعیین ماه رمضان برای روزه‌داری مسلمانان، این روز را روزه می‌گرفتند.<ref name=":0"/> بعدها میان مسلمانان بر سر [[روزه روز عاشورا]] اختلاف افتاد. بنابر روایات [[اهل سنت]] روزه این روز [[مستحب]] است و بنا بر روایات شیعه مجاز نیست. شیعیان، اهل‌سنت را متهم می‌کنند که این روز را به شکرانه قتل حسین بن علی روزه می‌گیرند.<ref name=":0"/>
 
=== سوگواری در عاشورا ===
به گزارش منابع شیعی، در دوران حکومت [[امویان]]، این روز فرخنده محسوب می‌شد و مردم، لباس نو می‌پوشیدند و به شادی می‌پرداختند. گفته شده که این رسم حتی پس از زوال امویان ادامه داشت.<ref name=":0"/> به این مسئله در زیارت عاشورا با عبارت «هذا یومٌ تَبَرَّکت بِهِ بَنُوأُمَیةَ؛ این روزی است که بنی‌امیه آن را مبارک می‌دانستند» اشاره شده است.<ref name=":1"/>
 
بعدها با فعالیت رسمی [[شیعه]] در سال ۳۵۲ ه‍.ق با قدرت یافتن [[آل بویه|آل‌بویه]]، [[معزالدوله دیلمی]] فرمان داد در این روز مردم به سوگواری بپردازند، بازارها بسته شوند. در بعضی از [[کشورهای اسلامی]] با سقوط [[فاطمیان]]، دیگر بار این روز به شادی بدل شد، اما در نواحی شیعه‌نشین این رسم بر جای ماند و بعدها در دوران [[صفویه]] به رواج [[تشیع در ایران]]، در شعاع وسیع‌تر روز عاشورا به عنوان روز سوگواری شناخته شد.<ref name=":0">{{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی۱=ذوالفقاری|نام۱=حسن|عنوان=فرهنگنامه عاشورا|پیوند=https://ensani.ir/file/download/article/20120413165457-5173-145.pdf|ژورنال=کیهان فرهنگی|شماره=98|سال=خرداد 1372}}</ref>
 
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
 
{{واقعه کربلا}}
{{سوگواری محرم}}
{{مناسبت‌های اسلامی}}
{{مباحث اسلام}}
{{شیعه-افقی}}
{{مداحی}}
{{حسین بن علی-افقی}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=خیر|نیازمند استانداردسازی=بله|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=بله|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}
 
[[رده:اصطلاحات اسلامی]]
[[رده:تاریخ شیعه]]
[[رده:تعطیلات عمومی در ایران]]
[[رده:خانواده محمد]]
[[رده:روزهای مقدس نزد شیعه دوازده‌امامی]]
[[رده:روزهای مهم در شیعه]]
[[رده:عاشورا|عاشورا]]
[[رده:فرهنگ اسلامی]]
[[رده:مناسبت‌های اسلامی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۰۱

عاشورا
تابلوی عصر عاشورا اثر محمود فرشچیان
نام رسمیعَاشُورَاء
نام دیگرحسی (عاشورا), تبویک، تابوت، روز کفاره
برپایی توسطمسلمانان
نوعاسلامی و ملی (در برخی کشورها مانند افغانستان، آذربایجان، بحرین، ایران، لبنان، پاکستان، بنگلادش، هند و عراق)
اهمیتروزی که موسی به عنوان شکرگزاری از آزاد شدن بنی اسرائیل به اعتقاد اهل سنت روزه گرفت. کشته‌شدن حسین بن علی و خانواده‌اش
مراسمعزاداری کردن و سوگواری کردن برای کشته‌شدن حسین بن علی (اسلام شیعه) روزه گرفتن (اسلام اهل سنت)
تاریخ۱۰ ماه محرم
تناوبهر سال یکبار

عاشورا، یا روز عاشورا دهمین روز از ماه محرّم است. روز عاشورا به جهت وقایع صورت گرفته در سال ۶۱ ه‍.ق و کشته شدن حسین بن علی، امام سوم شیعیان دوازده‌امامی، برای شیعیان اهمیت بسیاری دارد. در چنین روزی، حسین بن علی با همراهی جمعی از اصحاب و خانواده خود در کربلا در پی جنگی نابرابر کشته شدند. همه ساله با شروع محرم، شیعیان در سراسر جهان به عزاداری می‌پردازند. این عزاداری اغلب تا ماه صفر ادامه میابد، اما اوج این عزاداری‌ها در روز عاشورا است. این روز در تقویم بعضی کشورا از جمله ایران، عراق، افغانستان، هند و پاکستان تعطیل رسمی است.[۱]

در لغت و اصطلاح

تابلو عصر عاشورا یکی از آثار نگارگری محمود فرشچیان

عشر، عاشور، عشور، همگی به معنای ده است.[۲] عاشورا نام روز دهم ماه تشری بوده است، که یهودیان در آن روز، روزه (کیپور) می‌گرفتند. گفته شده است که محمد، پیامبر اسلام در یکی از روزهای عاشورا به مدینه وارد شد.[۲]

در باورهای مذهبی

در روایات اسلامی عاشورا از فضلیت خاصی برخوردار است، به مناسبت‌های ویژه‌ای چون ظهور مهدی موعود، روز خروج نوح از کشتی، پذیرش توبهٔ آدم در این روز، آفرینش زمین و آسمان و… مقدس شمرده شده است.[۲]

شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان می‌گوید: «شایسته است شخص در این روز مشغول کاری از کارهای دنیا نگردد و غمگین باشد و این امر در نحوه پوشش و خوراکش نمایان باشد. این روز را بر امام حسین (ع) عزاداری کند و آن حضرت را زیارت کند. خواندن هزار مرتبه توحید، دعای عشرات، خودداری از خوردن و آشامیدن اما بدون قصد روزه و هزار مرتبه لعن بر قاتلان امام حسین (ع) نیز از اعمال ذکر شده برای این روز است.»[۱]

روزه عاشورا

گفته شده که یهودیان، در روز ورود محمد به مدینه، روزه‌دار بودند و محمد، سبب روزه را از آنان جویا شد؛ یهودیان گفتند به جهت پیروزی موسی بر فرعون روزه هستند و پس از آن، با موافقت محمد، مسلمانان نیز تا پیش از تعیین ماه رمضان برای روزه‌داری مسلمانان، این روز را روزه می‌گرفتند.[۲] بعدها میان مسلمانان بر سر روزه روز عاشورا اختلاف افتاد. بنابر روایات اهل سنت روزه این روز مستحب است و بنا بر روایات شیعه مجاز نیست. شیعیان، اهل‌سنت را متهم می‌کنند که این روز را به شکرانه قتل حسین بن علی روزه می‌گیرند.[۲]

سوگواری در عاشورا

به گزارش منابع شیعی، در دوران حکومت امویان، این روز فرخنده محسوب می‌شد و مردم، لباس نو می‌پوشیدند و به شادی می‌پرداختند. گفته شده که این رسم حتی پس از زوال امویان ادامه داشت.[۲] به این مسئله در زیارت عاشورا با عبارت «هذا یومٌ تَبَرَّکت بِهِ بَنُوأُمَیةَ؛ این روزی است که بنی‌امیه آن را مبارک می‌دانستند» اشاره شده است.[۱]

بعدها با فعالیت رسمی شیعه در سال ۳۵۲ ه‍.ق با قدرت یافتن آل‌بویه، معزالدوله دیلمی فرمان داد در این روز مردم به سوگواری بپردازند، بازارها بسته شوند. در بعضی از کشورهای اسلامی با سقوط فاطمیان، دیگر بار این روز به شادی بدل شد، اما در نواحی شیعه‌نشین این رسم بر جای ماند و بعدها در دوران صفویه به رواج تشیع در ایران، در شعاع وسیع‌تر روز عاشورا به عنوان روز سوگواری شناخته شد.[۲]

منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ «روز عاشورا». ویکی شیعه.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ ۲٫۵ ۲٫۶ ذوالفقاری، حسن (خرداد ۱۳۷۲). «فرهنگنامه عاشورا» (PDF). کیهان فرهنگی (۹۸).