سنی: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (پیونددهی)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{اهل سنت}}
{{اهل سنت}}
'''سُنّی'''، '''اَهلِ سُنَت''' یا '''تَسَنُن'''، یکی از دو جریان اصلی و غالب [[جهان اسلام]] است. «سنّت» گاهی در لغت به راه و روش نیکو و پسندیده و گاهی به مطلق راه و روش گفته می‌شود، هرچند که پسندیده نباشد. سنّت در میان علماء دو کاربرد دارد:{{پنک|سبحانی|۱۳۸۷|ص=۵۷۹}}
'''سُنّی''' یا '''اَهلِ سُنَت''' یا به طور کامل ('''اهل السنة و الجماعة''') از طرفداران فرقه '''تَسَنُن'''، هستند که یکی از دو جریان اصلی و غالب در [[جهان اسلام]] است.{{پنک|سبحانی|۱۳۸۷|ص=۵۷۹}}
# گفتار و کردار [[پیامبر اسلام|پیامبر]].
 
== در لغت و اصطلاح ==
«سنّت» گاهی در لغت به راه و روش نیکو و پسندیده و گاهی به مطلق راه و روش گفته می‌شود، هرچند که پسندیده نباشد. سنّت در میان علماء دو کاربرد دارد:{{پنک|سبحانی|۱۳۸۷|ص=۵۷۹}}
# گفتار و کردار [[محمد|پیامبر اسلام]].
# «سنّت» در مقابل «[[بدعت]]».
# «سنّت» در مقابل «[[بدعت]]».


تاریخ پیدایش اصطلاح «اهل سنت» چندان روشن نیست. از حدیثی که [[غزالی]] در کتاب «فضائح الباطنیة» نقل می‌کند اینگونه بدست می‌آید که نخستین بار پیامبر اسلام این اصطلاح را بکار برده. حدیثی که در آن پیامبر خبر از ۷۳ گروه شدن امت خود داده و تنها «اهل السنة و الجماعة» را فرقه ناجیه برشمرده.{{پنک|سبحانی|۱۳۸۷|ص=۵۷۹}} غزالی مأخذ این حدیث را ذکر نکرده و این شکل از حدیث در مصادر معتبر حدیثی موجود نیست.{{پنک|سبحانی|۱۳۸۷|ص=۵۸۰}}
تاریخ پیدایش اصطلاح «اهل سنت» چندان روشن نیست. از حدیثی که [[غزالی]] در کتاب «[[فضائح الباطنیه|فضائح الباطنیة]]» نقل می‌کند اینگونه بدست می‌آید که نخستین بار پیامبر اسلام این اصطلاح را بکار برده. حدیثی که در آن پیامبر خبر از [[حدیث 72 فرقه|۷۳ گروه شدن امت خود]] داده و تنها «اهل السنة و الجماعة» را فرقه ناجیه برشمرده.{{پنک|سبحانی|۱۳۸۷|ص=۵۷۹}} غزالی مأخذ این حدیث را ذکر نکرده و این شکل از حدیث در مصادر معتبر حدیثی موجود نیست.{{پنک|سبحانی|۱۳۸۷|ص=۵۸۰}}
 
== پانویس ==


== ارجاعات ==
=== ارجاعات ===
{{منابع}}
{{منابع}}


== منابع ==
=== منابع ===
{{آغاز منابع}}
{{آغاز منابع}}
* {{یادکرد ژورنال | ژورنال = دانشنامه کلام اسلامی | عنوان = اهل سّنت | نام = جعفر | نام خانوادگی = سبحانی | تاریخ = 1387 | شماره = 1}}
* {{یادکرد ژورنال | ژورنال = دانشنامه کلام اسلامی | عنوان = اهل سّنت | نام = جعفر | نام خانوادگی = سبحانی | تاریخ = 1387 | شماره = 1}}

نسخهٔ ‏۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۳۲

سُنّی یا اَهلِ سُنَت یا به طور کامل (اهل السنة و الجماعة) از طرفداران فرقه تَسَنُن، هستند که یکی از دو جریان اصلی و غالب در جهان اسلام است.[۱]

در لغت و اصطلاح

«سنّت» گاهی در لغت به راه و روش نیکو و پسندیده و گاهی به مطلق راه و روش گفته می‌شود، هرچند که پسندیده نباشد. سنّت در میان علماء دو کاربرد دارد:[۱]

  1. گفتار و کردار پیامبر اسلام.
  2. «سنّت» در مقابل «بدعت».

تاریخ پیدایش اصطلاح «اهل سنت» چندان روشن نیست. از حدیثی که غزالی در کتاب «فضائح الباطنیة» نقل می‌کند اینگونه بدست می‌آید که نخستین بار پیامبر اسلام این اصطلاح را بکار برده. حدیثی که در آن پیامبر خبر از ۷۳ گروه شدن امت خود داده و تنها «اهل السنة و الجماعة» را فرقه ناجیه برشمرده.[۱] غزالی مأخذ این حدیث را ذکر نکرده و این شکل از حدیث در مصادر معتبر حدیثی موجود نیست.[۲]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • سبحانی، جعفر (۱۳۸۷). «اهل سّنت». دانشنامه کلام اسلامی (۱).