فهرست خلفای راشدین: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۷ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:93nowy meczet1.jpg|بندانگشتی|کاشی‌کاری نام ابوبکر، عمر، عثمان و علی بر گرداگرد یک [[گنبد]]]]
{{جعبه اطلاعات فهرست|موضوع=خلفای راشدین|تصویر=93nowy meczet1.jpg|زیرنویس تصویر=کاشی‌کاری نام ابوبکر، عمر، عثمان و علی بر گرداگرد یک گنبد|نوع=فهرست افراد|نام دلبخواهی=تعداد خلفا|دلبخواهی=۴ یا ۵ نفر|نام دلبخواهی۱=مجموع خلافت|دلبخواهی۱=۳۰ سال|نام دلبخواهی۲=آغاز خلافت|دلبخواهی۲=۱۱ ه‍. ق|نام دلبخواهی۳=پایان خلافت|دلبخواهی۳=۴۱ ه‍. ق|نام دلبخواهی۴=سلسله بعدی|دلبخواهی۴=امویان}}
'''خلفای راشدین'''، عنوانی است که برای نخستین جانشینان (خلفا) [[پیامبر اسلام]] به کار برده می‌شود. راشد به معنای هدایت شده است و خلفای راشدین به ترتیب عبارتند از: [[ابوبکر]]، [[عمر]]، [[عثمان]] و [[علی بن ابی‌طالب]]. اکثر نویسندگان فقط همین چهار نفر را به عنوان خلفای راشدین ذکر کرده‌اند و ظاهراً علت آن شکوفایی و [[دوران طلایی]] [[صدر اسلام]] در این دوره است.{{پنک|حشتمی|ناجی|۱۳۹۰|ص=۱۳}}
 
'''خلفای راشدین'''، یا با عبارت '''خلفای راشدون'''، چهار یا پنج خلیفه‌ای هستند که به ترتیب پس از درگذشت [[محمد]]، [[پیامبر]] [[اسلام]]، در دوشنبه [[۲۸ صفر سال ۱۱ قمری|۲۸ صفر ۱۱ ه‍. ق]] برابر با [[۱۰ ژوئن ۶۳۲ میلادی|۱۰ ژوئن ۶۳۲ م]] پدید آمد و تا سال [[۴۰ قمری هجری|۴۰ هجری]] به قدرت رسیده‌اند و به عنوان جانشین محمد، بر بلاد اسلامی حکومت کردند. این فرمانروایان از [[صحابه]] محمد و از طایفه [[قریش]] به ترتیب [[ابوبکر]] (حاکم ۶۳۲–۶۳۴)، [[عمر|عمر بن خطاب]] (حاکم ۶۳۴–۶۴۴)، [[عثمان|عثمان بن عفان]] (حاکم ۶۴۴–۶۵۶) و [[علی بن ابی‌طالب]] (حاکم ۶۵۶–۶۶۱) بودند.
 
[[سنی|اهل‌سنت]] که منزلت دینی ویژه‌ای برای حاکمان این حکومت قائلند حکومتشان را «خلافت راشدین» به معنای «خلافت هدایت شده» می‌نامند، اما [[امامیه|شیعیان امامیه]] مشروعیت این خلفا و دستگاه خلافت را قبول ندارند.
 
== اصطلاح‌شناسی ==
{{اصلی|خلافت راشدین}}
اصطلاح «خلفای راشدین» متشکل از دو واژه [[خلیفه]] و راشد است که به جانشین‌های [[محمد|پیامبر اسلام]] پس از درگذشت او اطلاق می‌شود.<ref>{{پک|1=حشمتی|2=ناجی|3=۱۳۷۵|ک=دانشنامه جهان اسلام|ف=خلفای راشدین}}</ref> واژه خلیفه از ریشه خ‌ل‌ف در [[عربی]] است که به معنای جانشین ساختن است. در اصطلاح مسلمانان خلیفه به کسی گفته می‌شود که پس از پیامبر اسلام، جانشین او شده باشند. کمی بعد، از واژه «خلیفه رسول‌الله» به عنوان لقب [[ابوبکر]] استفاده شد. بعد از او [[عمر]] به عنوان «خلیفه خلیفه رسول‌الله» ملقب شد. که برای رعایت اختصار خودش دستور داد او را «[[امیرالمؤمنین]]» خطاب کنند.<ref>{{پک|1=میرابوالقاسمی|2=۱۳۷۵|ک=دانشنامه جهان اسلام|ف=خلافت}}</ref>
 
علت آنکه تنها به چهار خلیفه اول (به ترتیب [[ابوبکر]] (حاکم ۶۳۲–۶۳۴)، [[عمر بن خطاب]] (حاکم ۶۳۴–۶۴۴)، [[عثمان بن عفان]] (حاکم ۶۴۴–۶۵۶) و [[علی بن ابی‌طالب]] (حاکم ۶۵۶–۶۶۱))<ref dir=ltr>{{پک|Robinson|۲۰۱۱|ک= The New Cambridge History of Islam|زبان=en|ص= xxiii|ج=1}}</ref> — و به نقلی پنج خلیفه اول به انضمام [[حسن مجتبی]] — خلفای راشدین گفته می‌شد، حضور آنان در عصر طلایی صدر اسلام بوده است. باسورت معتقد است که به چهار خلیفه اول عنوان راشدین داده شده است تا آنان از خلفای بعدی از نسل [[بنی‌امیه]]، که به دنیادوستی شهره بودند، متمایز باشند.<ref>{{پک|1=حشمتی|2=ناجی|3=۱۳۷۵|ک=دانشنامه جهان اسلام|ف=خلفای راشدین}}</ref>
ٰٰٰٰ{{پاک‌کن}}
== فهرست خلفا ==
{| class="wikitable" style="margin: 1em auto 1em auto"
|+ فهرست خلفای راشدین
|-
! scope="col" style="background-color: #eded96" width=3% rowspan="2" |خوش‌نویسی
! scope="col" style="background-color: #eded96" width=12% rowspan="2" |نام<hr>
(تاریخ حیات)
! scope="col" style="background-color: #eded96" colspan="3" |دوران خلافت
! scope="col" style="background-color: #eded96" width=7% rowspan="2" |القاب
! scope="col" style="background-color: #eded96" width=5% rowspan="2" |خاندان
! scope="col" style="background-color: #eded96" width=38% rowspan="2" |توضیحات
! scope="col" style="background-color: #eded96" width=10% rowspan="2" |نقشه خلافت
! scope="col" style="background-color: #eded96" width=1% rowspan="2" |{{کوته‌نوشت|م|منبع}}
|-
! scope="col" style="background-color: #eded96" width=9%|آغاز
! scope="col" style="background-color: #eded96" width=9%|پایان
! scope="col" style="background-color: #eded96" width=6%|دوام
|-
| [[پرونده:Rashidun Caliph Abu Bakr as-Șiddīq (Abdullah ibn Abi Quhafa) - أبو بكر الصديق عبد الله بن عثمان التيمي القرشي أول الخلفاء الراشدين.svg|120x120px]]
|[[ابوبکر|ابوبکر بن ابی‌قحافه]]<hr>
(۵۷۰–۶۳۴ م)
|۸ ژوئن ۶۳۲
|۲۲ اوت ۶۳۴
|۲ سال
|
* خلیفة رسول‌الله
|[[بنی‌تیم]]
|نام پدر [[ابوبکر]]، [[عثمان ابوقحافه]] بود و مادرش را [[سلمی بنت صخر]] گزارش کرده‌اند. او پدر [[عایشه]]، یکی از [[همسران محمد]]، [[محمد|پیامبر اسلام]] بود. از او با نام عتیق و عبدالله یاد شده است. از زندگانی او قبل از پذیرش اسلام گزارشی وجود ندارد. او را همراه محمد گزارش کرده‌اند که از مکه به مدینه هجرت کرد. او در تمام غزوه‌های محمد مشارکت داشت و گزارش شده است که یکی از مشاورین پیامبر اسلام در امور نظامی بود. از مهم‌ترین اقدامات او در دوران خلافت، نبردهای رده و آغاز فتوحات اسلامی بود.
|[[پرونده:Abubakr'sreign.png|120x120px]]
|<ref dir=ltr>{{پک|1=WATT|2=2009|ف=ABO BAKR|ک=Encyclopaedia of Islam|زبان=en}}</ref>
|-
|[[پرونده:Rashidun Caliphs Umar ibn Al-Khattāb - عُمر بن الخطّاب ثاني الخلفاء الراشدين.svg|120x120px]]
|[[عمر بن خطاب]]<hr>
(۵۸۴–۶۴۴ م)
|۲۳ اوت ۶۳۴
|۳ نوامبر ۶۴۴
|۱۰ سال
|
* خلیفة خلیفة رسول‌الله
* امیرالمؤمنین
|[[بنو عدی|بنی‌عدی]]
|نام پدر عمر را [[خطاب بن نفیل]] و نام مادرش را [[حنتمه بنت هاشم]] دانسته‌اند. او پدر [[حفصه]]، یکی از [[همسران محمد]] بود. او را به عنوان مؤسس امپراتوری اسلامی دانسته‌اند که در دوره حکومتش، با [[فتوحات مسلمانان]]، توانست مناطق زیادی را در سیطره [[اسلام]] درآورد. او در ابتدا از مخالفان اسلام بود و چهار سال قبل از [[هجرت محمد|هجرت]] اسلام را پذیرفت. او در چند [[غزوه]] از [[غزوات محمد]] شرکت داشته و اطلاعات کمی از اقدامات نظامی او در این دوره گزارش شده است. وی با وصیت ابوبکر به خلافت رسید. او بیشتر زمان خلافتش را در [[مدینه]] گذراند سرانجام به دست شخصی به نام [[ابولؤلؤ|ابولولو]] در مدینه ترور و [[کشته‌شدن عمر بن خطاب|کشته]] شد.
|[[پرونده:Mohammad adil rais-Caliph Umar's empire at its peak 644.png|120x120px]]
|<ref>{{پک|1=میرابوالقاسمی|2=۱۳۷۵|ک=دانشنامه جهان اسلام|ف=خلافت}}</ref><ref dir=ltr>{{پک|1=Levi Della Vida|2=2009|ف=UMAR (I) B. AL-KHATTAB|ک=Encyclopaedia of Islam|زبان=en}}</ref>
|-
|[[پرونده:Rashidun Caliph Uthman ibn Affan - عثمان بن عفان ثالث الخلفاء الراشدين.svg|120x120px]]
|[[عثمان بن عفان]]<hr>
(۵۷۹–۶۵۶ م)
|۱۱ نوامبر ۶۴۴
|۲۰ ژوئن ۶۵۶
|۱۲ سال
|
* خلیفة الله
* امیرالمؤمنین
|[[امویان|بنی‌امیه]]
| نام پدر او را [[عفان بن ابی‌عاص]] و نام مادرش را [[اروی بنت کریز]] دانسته‌اند. او را شوهر دو دختر (و به نقلی دخترخوانده) [[محمد]] به نام‌های [[رقیه بنت محمد|رقیه]] و [[ام‌کلثوم بنت محمد|ام‌کلثوم]] دانسته‌اند که در آن اختلاف وجود دارد. او همچنین نوهٔ [[ام‌حکیم بنت عبدالمطلب]]، عمهٔ محمد بود. شغل او تجارت بود و از این رو وی را یکی از اولین مردان از طبقه اجتماعی بلندپایه دانسته‌اند که به [[اسلام]] گرویده است. گفته شده است او در هجرت به [[مدینه|یثرب]] و [[حبشه]] همراه مسلمانان بوده است. او به واسطه شورایی که [[عمر]] به آن وصیت کرده بود به عنوان خلیفه تعیین شد. او فتوحان خلفای پیشین را ادامه داد. او سرانجام به خاطر اتخاذ سیاست‌های مالی و سیاسی، باعث ایجاد نارضایتی در میان دسته‌ای از مردم شد و معترضان در [[فتنه اول|شورشی]]، او را محاصره و به [[کشته‌شدن عثمان بن عفان|قتل رساندند]].
|[[پرونده:Mohammad adil-Rashidun-empire-at-its-peak-close.png|120x120px]]
|<ref dir=ltr>{{پک|Madelung|1997|ک=Succession to Muhammad|زبان=en|ص=80-81}}</ref><ref dir=ltr>{{پک|1=Levi Della Vida|2=2009|ف=UTHMAN B. 'AFFAN|ک=Encyclopaedia of Islam|زبان=en}}</ref>
|-
|[[پرونده:Rashidun Caliph Ali ibn Abi Talib - علي بن أبي طالب.svg|120x120px]]
|[[علی بن ابی‌طالب]]<hr>
(۶۰۱–۶۶۱ م)
|۲۰ ژوئن ۶۵۶
|۲۹ ژانویه ۶۶۱
|۵ سال
|
* امیرالمؤمنین
|[[بنی‌هاشم]]
|پدر علی، [[ابوطالب]]، عموی محمد و مادرش [[فاطمه بنت اسد]]، مادرخوانده محمد بود. او نخستین مردی که به [[اسلام]] ایمان آورد و با دختر کوچک محمد، [[فاطمه زهرا]] ازدواج کرده بود. او مدتی را در کودکی نزد محمد پرورش یافته بود. وی در بیشتر [[غزوات محمد]] پرچم‌دار سپاهیان مسلمان بود. به عقیده شیعیان او اولین [[امام]] و رهبر پس از پیامبر بود که در [[رویداد غدیر خم|غدیر خم]] به [[امامت|امامتش]] تصریح شده و پیامبر اسلام برای او بیعت گرفته بود. او پس از [[درگذشت محمد]] در هیچ جنگی شرکت نکرد تا آنکه خودش پس از عثمان با بیعت مردم به خلافت رسید. طول دوران خلافت او به سه جنگ بزرگ داخلی گذشت. او سرانجام به دست یکی از [[خوارج]] ترور و [[کشته‌شدن علی بن ابی‌طالب|کشته]] شد.
|[[پرونده:Mohammad adil rais-Caliph Ali's empire 661.png|120x120px]]
|<ref dir=ltr>{{پک|1=Veccia Vaglieri|2=2009|ف=Alī b. Abī Ṭālib|ک=Encyclopaedia of Islam|زبان=en}}</ref>
|-
|[[پرونده:الحسن ابن علي.svg|105x105px]]
|[[حسن مجتبی|حسن بن علی]]<hr>
(۶۲۴–۶۷۰ م)
|۲۸ ژانویهٔ ۶۶۱
|اوت ۶۶۱
|۷ ماه
|
|[[بنی‌هاشم]]
|او فرزند [[علی بن ابی‌طالب]] و [[فاطمه زهرا]] بود و از این رو نوه [[محمد]] به‌شمار می‌رفت. او در عقیده [[شیعه]]، دومین جانشین محمد (و اصطلاحاً امام) شناخته می‌شود. او مورد محبت محمد بود و روایاتی در خصوص او از جانب محمد نقل شده است. از او در دوران خلافت سه خلیفه نخست راشدین در هیچ فعالیت یاد نشده و تنها به ماجرای حضور در محاصره خانه [[عثمان]] برای دفاع از او و رساندن آب به وی از جانب علی اشاره شده است. او در دوران [[خلافت علی بن ابی‌طالب|خلافت علی]]، به عنوان سفیر علی به [[کوفه]] عمل کرد و در جنگ‌های دوران خلافت علی شرکت داشت. او پس از درگذشت علی، توسط [[ابن‌عباس]] به عنوان خلیفه به مردم معرفی شد و مردم با او [[بیعت]] کردند. دوران کوتاه خلافت او به کشمکش با [[معاویه]] و سرانجام پذیرش [[صلح حسن و معاویه|صلح با او]] گذرانده شد.
 
در اینکه حسن مجتبی، از خلفای راشدین به‌شمار می‌آید یا خیر، اختلاف نظر وجود دارد. منابع متاخر او را از خلفای راشدین دانسته و منابع متقدم در اینباره ساکت بوده‌اند.
|[[پرونده:Mohammad adil rais-Caliph Ali's empire 661.png|120x120px]]
|<ref dir=ltr>{{پک|1=Veccia Vaglieri|2=2009|ف=HASAN B. ALI B. ABl TALIB|ک=Encyclopaedia of Islam|زبان=en}}</ref><ref>{{پک|1=حشمتی|2=ناجی|3=۱۳۷۵|ک=دانشنامه جهان اسلام|ف=خلفای راشدین}}</ref>
|}


== پانویس ==
== پانویس ==
=== ارجاعات ===
=== ارجاعات ===
{{منابع}}
{{پانویس|۳|اندازه=ریز}}


=== منابع ===
=== منابع ===
{{آغاز منابع}}
{{آغاز پانویس|35em}}
* {{یادکرد کتاب| عنوان = دانشنامه جهان اسلام | نام1 = فریده | نام خانوادگی1 = حشتمی | نام2 = محمدرضا | نام خانوادگی2 = ناجی | تاریخ = 1390 | جلد = 16 | شابک = 978-600-447017-9 | صفحات = 13-16}}
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=حشمتی|نام=فریده|مدخل=خلفای راشدین|دانشنامه=دانشنامه جهان اسلام|سال=۱۳۷۵|ناشر=[[بنیاد دایرةالمعارف بزرگ اسلامی]]|مکان=تهران|کوشش=حداد عادل، غلامعلی، پور جوادی، نصرالله، میرسلیم، مصطفی، و طاهری عراقی، احمد|پیوند مدخل=https://rch.ac.ir/article/Details?id=8725|نام۲=محمدرضا|نام خانوادگی۲=ناجی}}
{{پایان منابع}}
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=میرابوالقاسمی|نام=رقیه|مدخل=خلافت|دانشنامه=دانشنامه جهان اسلام|سال=۱۳۷۵|ناشر=[[بنیاد دایرةالمعارف بزرگ اسلامی]]|مکان=تهران|کوشش=حداد عادل، غلامعلی، پور جوادی، نصرالله، میرسلیم، مصطفی، و طاهری عراقی، احمد|پیوند مدخل=https://rch.ac.ir/article/Details?id=8697}}
{{چپ‌چین}}
* {{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=Robinson|نام=Chase F|عنوان=The New Cambridge History of Islam|سال=۲۰۱۱|ناشر=Cambridge University Press|شابک=978-0-521-83823-8|زبان=en}}
* {{یادکرد دانشنامه|نام=W. Montgomery|نام خانوادگی=WATT|مقاله=ABO BAKR|سال=2009|دانشنامه=[[دانشنامه اسلام|Encyclopaedia of Islam]]|ویرایش=2nd|جلد=1|ناشر=[[انتشارات بریل|E. J. Brill]]|مکان=Leiden|شابک=9004094199|زبان=en}}
* {{یادکرد دانشنامه|نام= G; Bonner, M|نام خانوادگی=Levi Della Vida|مقاله=UMAR (I) B. AL-KHATTAB|سال=2009|دانشنامه=[[دانشنامه اسلام|Encyclopaedia of Islam]]|ویرایش=2nd|جلد=10|ناشر=[[انتشارات بریل|E. J. Brill]]|مکان=Leiden|شابک=9004094199|زبان=en}}
* {{یادکرد دانشنامه|نام= G; Bonner, M|نام خانوادگی=Levi Della Vida|مقاله=UTHMAN B. 'AFFAN|سال=2009|دانشنامه=[[دانشنامه اسلام|Encyclopaedia of Islam]]|ویرایش=2nd|جلد=10|ناشر=[[انتشارات بریل|E. J. Brill]]|مکان=Leiden|شابک=9004094199|زبان=en}}
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=Veccia Vaglieri |نام=Laura |پیوند نویسنده= لئورا وچا ولیری | عنوان = ʿAlī b. Abī Ṭālib|سال=2009|دانشنامه=[[دانشنامه اسلام|Encyclopaedia of Islam]] |ویرایش=2nd |جلد=1 |ناشر=[[انتشارات بریل|E. J. Brill]]|مکان=Leiden |شابک=90-04-08114-3 |زبان=en}}
* {{یادکرد دانشنامه|نام خانوادگی=Veccia Vaglieri |نام=Laura |پیوند نویسنده= لئورا وچا ولیری | عنوان = HASAN B. ALI B. ABl TALIB|سال=2009|دانشنامه=[[دانشنامه اسلام|Encyclopaedia of Islam]] |ویرایش=2nd |جلد=3 |ناشر=[[انتشارات بریل|E. J. Brill]]|مکان=Leiden |شابک=90-04-08114-3 |زبان=en}}
{{پایان}}
{{پایان پانویس}}


{{مباحث اسلام}}
{{مباحث اسلام}}
خط ۱۶: خط ۱۲۰:
{{خلفای راشدین}}
{{خلفای راشدین}}
{{جندهای شام}}
{{جندهای شام}}
{{شجره‌نامه حسین بن علی}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=خیر|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=خیر|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}
{{شجره‌نامه حسن بن علی}}
 
{{شجره‌نامه رقیه بنت حسین}}
[[رده:خلفای راشدین| ]]
[[رده:خلفای راشدین| ]]
[[رده:اصطلاحات اسلامی]]
[[رده:اصطلاحات اسلامی]]
خط ۲۵: خط ۱۲۸:
[[رده:حکومت خلفای راشدین]]
[[رده:حکومت خلفای راشدین]]
[[رده:صحابه]]
[[رده:صحابه]]
[[رده:فهرست مسلمانان]]
[[رده:فهرست‌های شاهان]]
[[رده:فهرست‌های مربوط به آسیا]]
[[رده:فهرست‌های مربوط به تاریخ اسلام]]
[[رده:فهرست‌های مرتبط با اسلام]]
[[رده:فهرست‌های مرتبط با سنی]]
[[رده:مقاله‌های مربوط به چندین نفر]]
[[رده:مقاله‌های مربوط به چندین نفر]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۱۱

فهرست
خلفای راشدین
کاشی‌کاری نام ابوبکر، عمر، عثمان و علی بر گرداگرد یک گنبد
نوعفهرست افراد
تعداد خلفا۴ یا ۵ نفر
مجموع خلافت۳۰ سال
آغاز خلافت۱۱ ه‍. ق
پایان خلافت۴۱ ه‍. ق
سلسله بعدیامویان
منابع و پانوشت

خلفای راشدین، یا با عبارت خلفای راشدون، چهار یا پنج خلیفه‌ای هستند که به ترتیب پس از درگذشت محمد، پیامبر اسلام، در دوشنبه ۲۸ صفر ۱۱ ه‍. ق برابر با ۱۰ ژوئن ۶۳۲ م پدید آمد و تا سال ۴۰ هجری به قدرت رسیده‌اند و به عنوان جانشین محمد، بر بلاد اسلامی حکومت کردند. این فرمانروایان از صحابه محمد و از طایفه قریش به ترتیب ابوبکر (حاکم ۶۳۲–۶۳۴)، عمر بن خطاب (حاکم ۶۳۴–۶۴۴)، عثمان بن عفان (حاکم ۶۴۴–۶۵۶) و علی بن ابی‌طالب (حاکم ۶۵۶–۶۶۱) بودند.

اهل‌سنت که منزلت دینی ویژه‌ای برای حاکمان این حکومت قائلند حکومتشان را «خلافت راشدین» به معنای «خلافت هدایت شده» می‌نامند، اما شیعیان امامیه مشروعیت این خلفا و دستگاه خلافت را قبول ندارند.

اصطلاح‌شناسی

اصطلاح «خلفای راشدین» متشکل از دو واژه خلیفه و راشد است که به جانشین‌های پیامبر اسلام پس از درگذشت او اطلاق می‌شود.[۱] واژه خلیفه از ریشه خ‌ل‌ف در عربی است که به معنای جانشین ساختن است. در اصطلاح مسلمانان خلیفه به کسی گفته می‌شود که پس از پیامبر اسلام، جانشین او شده باشند. کمی بعد، از واژه «خلیفه رسول‌الله» به عنوان لقب ابوبکر استفاده شد. بعد از او عمر به عنوان «خلیفه خلیفه رسول‌الله» ملقب شد. که برای رعایت اختصار خودش دستور داد او را «امیرالمؤمنین» خطاب کنند.[۲]

علت آنکه تنها به چهار خلیفه اول (به ترتیب ابوبکر (حاکم ۶۳۲–۶۳۴)، عمر بن خطاب (حاکم ۶۳۴–۶۴۴)، عثمان بن عفان (حاکم ۶۴۴–۶۵۶) و علی بن ابی‌طالب (حاکم ۶۵۶–۶۶۱))[۳] — و به نقلی پنج خلیفه اول به انضمام حسن مجتبی — خلفای راشدین گفته می‌شد، حضور آنان در عصر طلایی صدر اسلام بوده است. باسورت معتقد است که به چهار خلیفه اول عنوان راشدین داده شده است تا آنان از خلفای بعدی از نسل بنی‌امیه، که به دنیادوستی شهره بودند، متمایز باشند.[۴]

ٰٰٰٰ

فهرست خلفا

فهرست خلفای راشدین
خوش‌نویسی نام

(تاریخ حیات)

دوران خلافت القاب خاندان توضیحات نقشه خلافت م
آغاز پایان دوام
ابوبکر بن ابی‌قحافه

(۵۷۰–۶۳۴ م)

۸ ژوئن ۶۳۲ ۲۲ اوت ۶۳۴ ۲ سال
  • خلیفة رسول‌الله
بنی‌تیم نام پدر ابوبکر، عثمان ابوقحافه بود و مادرش را سلمی بنت صخر گزارش کرده‌اند. او پدر عایشه، یکی از همسران محمد، پیامبر اسلام بود. از او با نام عتیق و عبدالله یاد شده است. از زندگانی او قبل از پذیرش اسلام گزارشی وجود ندارد. او را همراه محمد گزارش کرده‌اند که از مکه به مدینه هجرت کرد. او در تمام غزوه‌های محمد مشارکت داشت و گزارش شده است که یکی از مشاورین پیامبر اسلام در امور نظامی بود. از مهم‌ترین اقدامات او در دوران خلافت، نبردهای رده و آغاز فتوحات اسلامی بود. [۵]
عمر بن خطاب

(۵۸۴–۶۴۴ م)

۲۳ اوت ۶۳۴ ۳ نوامبر ۶۴۴ ۱۰ سال
  • خلیفة خلیفة رسول‌الله
  • امیرالمؤمنین
بنی‌عدی نام پدر عمر را خطاب بن نفیل و نام مادرش را حنتمه بنت هاشم دانسته‌اند. او پدر حفصه، یکی از همسران محمد بود. او را به عنوان مؤسس امپراتوری اسلامی دانسته‌اند که در دوره حکومتش، با فتوحات مسلمانان، توانست مناطق زیادی را در سیطره اسلام درآورد. او در ابتدا از مخالفان اسلام بود و چهار سال قبل از هجرت اسلام را پذیرفت. او در چند غزوه از غزوات محمد شرکت داشته و اطلاعات کمی از اقدامات نظامی او در این دوره گزارش شده است. وی با وصیت ابوبکر به خلافت رسید. او بیشتر زمان خلافتش را در مدینه گذراند سرانجام به دست شخصی به نام ابولولو در مدینه ترور و کشته شد. [۶][۷]
عثمان بن عفان

(۵۷۹–۶۵۶ م)

۱۱ نوامبر ۶۴۴ ۲۰ ژوئن ۶۵۶ ۱۲ سال
  • خلیفة الله
  • امیرالمؤمنین
بنی‌امیه نام پدر او را عفان بن ابی‌عاص و نام مادرش را اروی بنت کریز دانسته‌اند. او را شوهر دو دختر (و به نقلی دخترخوانده) محمد به نام‌های رقیه و ام‌کلثوم دانسته‌اند که در آن اختلاف وجود دارد. او همچنین نوهٔ ام‌حکیم بنت عبدالمطلب، عمهٔ محمد بود. شغل او تجارت بود و از این رو وی را یکی از اولین مردان از طبقه اجتماعی بلندپایه دانسته‌اند که به اسلام گرویده است. گفته شده است او در هجرت به یثرب و حبشه همراه مسلمانان بوده است. او به واسطه شورایی که عمر به آن وصیت کرده بود به عنوان خلیفه تعیین شد. او فتوحان خلفای پیشین را ادامه داد. او سرانجام به خاطر اتخاذ سیاست‌های مالی و سیاسی، باعث ایجاد نارضایتی در میان دسته‌ای از مردم شد و معترضان در شورشی، او را محاصره و به قتل رساندند. [۸][۹]
علی بن ابی‌طالب

(۶۰۱–۶۶۱ م)

۲۰ ژوئن ۶۵۶ ۲۹ ژانویه ۶۶۱ ۵ سال
  • امیرالمؤمنین
بنی‌هاشم پدر علی، ابوطالب، عموی محمد و مادرش فاطمه بنت اسد، مادرخوانده محمد بود. او نخستین مردی که به اسلام ایمان آورد و با دختر کوچک محمد، فاطمه زهرا ازدواج کرده بود. او مدتی را در کودکی نزد محمد پرورش یافته بود. وی در بیشتر غزوات محمد پرچم‌دار سپاهیان مسلمان بود. به عقیده شیعیان او اولین امام و رهبر پس از پیامبر بود که در غدیر خم به امامتش تصریح شده و پیامبر اسلام برای او بیعت گرفته بود. او پس از درگذشت محمد در هیچ جنگی شرکت نکرد تا آنکه خودش پس از عثمان با بیعت مردم به خلافت رسید. طول دوران خلافت او به سه جنگ بزرگ داخلی گذشت. او سرانجام به دست یکی از خوارج ترور و کشته شد. [۱۰]
حسن بن علی

(۶۲۴–۶۷۰ م)

۲۸ ژانویهٔ ۶۶۱ اوت ۶۶۱ ۷ ماه بنی‌هاشم او فرزند علی بن ابی‌طالب و فاطمه زهرا بود و از این رو نوه محمد به‌شمار می‌رفت. او در عقیده شیعه، دومین جانشین محمد (و اصطلاحاً امام) شناخته می‌شود. او مورد محبت محمد بود و روایاتی در خصوص او از جانب محمد نقل شده است. از او در دوران خلافت سه خلیفه نخست راشدین در هیچ فعالیت یاد نشده و تنها به ماجرای حضور در محاصره خانه عثمان برای دفاع از او و رساندن آب به وی از جانب علی اشاره شده است. او در دوران خلافت علی، به عنوان سفیر علی به کوفه عمل کرد و در جنگ‌های دوران خلافت علی شرکت داشت. او پس از درگذشت علی، توسط ابن‌عباس به عنوان خلیفه به مردم معرفی شد و مردم با او بیعت کردند. دوران کوتاه خلافت او به کشمکش با معاویه و سرانجام پذیرش صلح با او گذرانده شد.

در اینکه حسن مجتبی، از خلفای راشدین به‌شمار می‌آید یا خیر، اختلاف نظر وجود دارد. منابع متاخر او را از خلفای راشدین دانسته و منابع متقدم در اینباره ساکت بوده‌اند.

[۱۱][۱۲]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • حشمتی، فریده؛ ناجی، محمدرضا (۱۳۷۵). «خلفای راشدین». دانشنامه جهان اسلام. به کوشش حداد عادل، غلامعلی، پور جوادی، نصرالله، میرسلیم، مصطفی، و طاهری عراقی، احمد. تهران: بنیاد دایرةالمعارف بزرگ اسلامی.
  • میرابوالقاسمی، رقیه (۱۳۷۵). «خلافت». دانشنامه جهان اسلام. به کوشش حداد عادل، غلامعلی، پور جوادی، نصرالله، میرسلیم، مصطفی، و طاهری عراقی، احمد. تهران: بنیاد دایرةالمعارف بزرگ اسلامی.
  • Robinson, Chase F (2011). The New Cambridge History of Islam (به انگلیسی). Cambridge University Press.
  • WATT, W. Montgomery (2009). "ABO BAKR". Encyclopaedia of Islam (به انگلیسی). Vol. 1 (2nd ed.). Leiden: E. J. Brill.
  • Levi Della Vida, G; Bonner, M (2009). "UMAR (I) B. AL-KHATTAB". Encyclopaedia of Islam (به انگلیسی). Vol. 10 (2nd ed.). Leiden: E. J. Brill.
  • Levi Della Vida, G; Bonner, M (2009). "UTHMAN B. 'AFFAN". Encyclopaedia of Islam (به انگلیسی). Vol. 10 (2nd ed.). Leiden: E. J. Brill.
  • Veccia Vaglieri, Laura (2009). "ʿAlī b. Abī Ṭālib". Encyclopaedia of Islam (به انگلیسی). Vol. 1 (2nd ed.). Leiden: E. J. Brill.
  • Veccia Vaglieri, Laura (2009). "HASAN B. ALI B. ABl TALIB". Encyclopaedia of Islam (به انگلیسی). Vol. 3 (2nd ed.). Leiden: E. J. Brill.