بدون جعبه اطلاعات

فهرست خلفای راشدین: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:93nowy meczet1.jpg|بندانگشتی|کاشی‌کاری نام ابوبکر، عمر، عثمان و علی بر گرداگرد یک [[گنبد]]]]
[[پرونده:93nowy meczet1.jpg|بندانگشتی|کاشی‌کاری نام ابوبکر، عمر، عثمان و علی بر گرداگرد یک [[گنبد]]]]
'''خلفای راشدین'''، یا با عبارت '''خلفای راشدون'''، چهار یا پنج خلیفه‌ای هستند که به ترتیب پس از درگذشت [[محمد]]، [[پیامبر]] [[اسلام]]، در دوشنبه [[۲۸ صفر سال ۱۱ قمری|۲۸ صفر ۱۱ ه‍.ق]] برابر با [[۱۰ ژوئن ۶۳۲ میلادی|۱۰ ژوئن ۶۳۲ م]] پدید آمد و تا سال [[۴۰ قمری هجری|۴۰ هجری]] به قدرت رسیده‌اند و به عنوان جانشین محمد، بر بلاد اسلامی حکومت کردند. این فرمانروایان از [[صحابه]] محمد و از طایفه [[قریش]] به ترتیب [[ابوبکر]] (حاکم ۶۳۲–۶۳۴)، [[عمر|عمر بن خطاب]] (حاکم ۶۳۴–۶۴۴)، [[عثمان|عثمان بن عفان]] (حاکم ۶۴۴–۶۵۶) و [[علی بن ابی‌طالب]] (حاکم ۶۵۶–۶۶۱) بودند.
'''خلفای راشدین'''، یا با عبارت '''خلفای راشدون'''، چهار یا پنج خلیفه‌ای هستند که به ترتیب پس از درگذشت [[محمد]]، [[پیامبر]] [[اسلام]]، در دوشنبه [[۲۸ صفر سال ۱۱ قمری|۲۸ صفر ۱۱ ه‍. ق]] برابر با [[۱۰ ژوئن ۶۳۲ میلادی|۱۰ ژوئن ۶۳۲ م]] پدید آمد و تا سال [[۴۰ قمری هجری|۴۰ هجری]] به قدرت رسیده‌اند و به عنوان جانشین محمد، بر بلاد اسلامی حکومت کردند. این فرمانروایان از [[صحابه]] محمد و از طایفه [[قریش]] به ترتیب [[ابوبکر]] (حاکم ۶۳۲–۶۳۴)، [[عمر|عمر بن خطاب]] (حاکم ۶۳۴–۶۴۴)، [[عثمان|عثمان بن عفان]] (حاکم ۶۴۴–۶۵۶) و [[علی بن ابی‌طالب]] (حاکم ۶۵۶–۶۶۱) بودند.


[[سنی|اهل‌سنت]] که منزلت دینی ویژه‌ای برای حاکمان این حکومت قائلند حکومتشان را «خلافت راشدین» به معنای «خلافت هدایت شده» می‌نامند، اما [[امامیه|شیعیان امامیه]] مشروعیت این خلفا و دستگاه خلافت را قبول ندارند.
[[سنی|اهل‌سنت]] که منزلت دینی ویژه‌ای برای حاکمان این حکومت قائلند حکومتشان را «خلافت راشدین» به معنای «خلافت هدایت شده» می‌نامند، اما [[امامیه|شیعیان امامیه]] مشروعیت این خلفا و دستگاه خلافت را قبول ندارند.
خط ۱۰: خط ۱۰:
علت آنکه تنها به چهار خلیفه اول (به ترتیب [[ابوبکر]] (حاکم ۶۳۲–۶۳۴)، [[عمر بن خطاب]] (حاکم ۶۳۴–۶۴۴)، [[عثمان بن عفان]] (حاکم ۶۴۴–۶۵۶) و [[علی بن ابی‌طالب]] (حاکم ۶۵۶–۶۶۱))<ref>{{پک|Robinson|۲۰۱۱|ک= The New Cambridge History of Islam|زبان=en|ص= xxiii|ج=1}}</ref> — و به نقلی پنج خلیفه اول به انضمام [[حسن مجتبی]] — خلفای راشدین گفته می‌شد، حضور آنان در عصر طلایی صدر اسلام بوده است. باسورت معتقد است که به چهار خلیفه اول عنوان راشدین داده شده است تا آنان از خلفای بعدی از نسل [[بنی‌امیه]]، که به دنیادوستی شهره بودند، متمایز باشند.<ref>{{پک|1=حشمتی|2=ناجی|3=۱۳۷۵|ک=دانشنامه جهان اسلام|ف=خلفای راشدین}}</ref>
علت آنکه تنها به چهار خلیفه اول (به ترتیب [[ابوبکر]] (حاکم ۶۳۲–۶۳۴)، [[عمر بن خطاب]] (حاکم ۶۳۴–۶۴۴)، [[عثمان بن عفان]] (حاکم ۶۴۴–۶۵۶) و [[علی بن ابی‌طالب]] (حاکم ۶۵۶–۶۶۱))<ref>{{پک|Robinson|۲۰۱۱|ک= The New Cambridge History of Islam|زبان=en|ص= xxiii|ج=1}}</ref> — و به نقلی پنج خلیفه اول به انضمام [[حسن مجتبی]] — خلفای راشدین گفته می‌شد، حضور آنان در عصر طلایی صدر اسلام بوده است. باسورت معتقد است که به چهار خلیفه اول عنوان راشدین داده شده است تا آنان از خلفای بعدی از نسل [[بنی‌امیه]]، که به دنیادوستی شهره بودند، متمایز باشند.<ref>{{پک|1=حشمتی|2=ناجی|3=۱۳۷۵|ک=دانشنامه جهان اسلام|ف=خلفای راشدین}}</ref>


== فهرست خلفا==
== فهرست خلفا ==
{| class="wikitable"
{| class="wikitable"
! rowspan="2" |خوش‌نویسی
! rowspan="2" |خوش‌نویسی
خط ۲۲: خط ۲۲:
! rowspan="2" |منابع
! rowspan="2" |منابع
|-
|-
!آغاز  
!آغاز
!پایان  
!پایان
|-
|-
| [[پرونده:Rashidun Caliph Abu Bakr as-Șiddīq (Abdullah ibn Abi Quhafa) - أبو بكر الصديق عبد الله بن عثمان التيمي القرشي أول الخلفاء الراشدين.svg|120x120px]]
| [[پرونده:Rashidun Caliph Abu Bakr as-Șiddīq (Abdullah ibn Abi Quhafa) - أبو بكر الصديق عبد الله بن عثمان التيمي القرشي أول الخلفاء الراشدين.svg|120x120px]]
|[[ابوبکر|ابوبکر بن ابی‌قحافه]](573 - 634 م)
|[[ابوبکر|ابوبکر بن ابی‌قحافه]](۵۷۳–۶۳۴ م)
|۸ ژوئن ۶۳۲
|۸ ژوئن ۶۳۲
|۲۲ اوت ۶۳۴
|۲۲ اوت ۶۳۴
|
|
*پدر [[عایشه]] (همسر محمد)
* پدر [[عایشه]] (همسر محمد)
|
|
*عثمان ابوقحافه
* عثمان ابوقحافه
*سلمی بنت صخر
* سلمی بنت صخر
|بنی‌تیم
|بنی‌تیم
|
|
خط ۳۹: خط ۳۹:
|-
|-
|[[پرونده:Rashidun Caliphs Umar ibn Al-Khattāb - عُمر بن الخطّاب ثاني الخلفاء الراشدين.svg|120x120px]]
|[[پرونده:Rashidun Caliphs Umar ibn Al-Khattāb - عُمر بن الخطّاب ثاني الخلفاء الراشدين.svg|120x120px]]
|[[عمر بن خطاب]](584 - 644 م)
|[[عمر بن خطاب]](۵۸۴–۶۴۴ م)
|۲۳ اوت ۶۳۴
|۲۳ اوت ۶۳۴
|۳ نوامبر ۶۴۴
|۳ نوامبر ۶۴۴
|
|
*پدر [[حفصه]] (همسر محمد)
* پدر [[حفصه]] (همسر محمد)
|
|
*[[خطاب بن نفیل]]
* [[خطاب بن نفیل]]
* حنتمه بنت هاشم
* حنتمه بنت هاشم
|[[بنو عدی|بنی‌عدی]]
|[[بنو عدی|بنی‌عدی]]
خط ۵۲: خط ۵۲:
|-
|-
|[[پرونده:Rashidun Caliph Uthman ibn Affan - عثمان بن عفان ثالث الخلفاء الراشدين.svg|120x120px]]
|[[پرونده:Rashidun Caliph Uthman ibn Affan - عثمان بن عفان ثالث الخلفاء الراشدين.svg|120x120px]]
|[[عثمان بن عفان]](579 - 656 م)
|[[عثمان بن عفان]](۵۷۹–۶۵۶ م)
|۱۱ نوامبر ۶۴۴
|۱۱ نوامبر ۶۴۴
|۲۰ ژوئن ۶۵۶
|۲۰ ژوئن ۶۵۶
|
|
*شوهر دختران محمد ([[رقیه بنت محمد|رقیه]] و [[ام‌کلثوم بنت محمد|ام‌کلثوم]])
* شوهر دختران محمد ([[رقیه بنت محمد|رقیه]] و [[ام‌کلثوم بنت محمد|ام‌کلثوم]])
*نوهٔ ام‌حکیم بنت عبدالمطلب (عمهٔ محمد)
* نوهٔ ام‌حکیم بنت عبدالمطلب (عمهٔ محمد)
|
|
*عفان بن ابی‌عاص
* عفان بن ابی‌عاص
*[[اروی بنت کریز]]
* [[اروی بنت کریز]]
|[[امویان|بنی‌امیه]]
|[[امویان|بنی‌امیه]]
|
|
خط ۶۶: خط ۶۶:
|-
|-
|[[پرونده:Rashidun Caliph Ali ibn Abi Talib - علي بن أبي طالب.svg|120x120px]]
|[[پرونده:Rashidun Caliph Ali ibn Abi Talib - علي بن أبي طالب.svg|120x120px]]
|[[علی بن ابی‌طالب]](601 - 661 م)
|[[علی بن ابی‌طالب]](۶۰۱–۶۶۱ م)
|۲۰ ژوئن ۶۵۶
|۲۰ ژوئن ۶۵۶
|۲۹ ژانویه ۶۶۱
|۲۹ ژانویه ۶۶۱
|
|
*پسرعموی محمد
* پسرعموی محمد
*شوهر دختر محمد ([[فاطمه زهرا|فاطمه]])
* شوهر دختر محمد ([[فاطمه زهرا|فاطمه]])
*شوهر [[امامه بنت زینب]] (نوهٔ محمد)
* شوهر [[امامه بنت زینب]] (نوهٔ محمد)
*تمام نوادگان محمد از نسل علی هستند
* تمام نوادگان محمد از نسل علی هستند
|
|
*[[ابوطالب|ابی‌طالب بن عبدالمطلب]]
* [[ابوطالب|ابی‌طالب بن عبدالمطلب]]
*[[فاطمه بنت اسد]]
* [[فاطمه بنت اسد]]
|[[بنی‌هاشم]]
|[[بنی‌هاشم]]
|
|
*نخستین مردی که به اسلام ایمان آورد.
* نخستین مردی که به اسلام ایمان آورد.
|
|
|-
|-
|[[پرونده:الحسن ابن علي.svg|105x105px]]
|[[پرونده:الحسن ابن علي.svg|105x105px]]
|[[حسن مجتبی|حسن بن علی]](624 - 670 م)
|[[حسن مجتبی|حسن بن علی]](۶۲۴–۶۷۰ م)
|۶۶۱
|۶۶۱
|۷ ماه بعد
|۷ ماه بعد
|
|
*نوهٔ محمد
* نوهٔ محمد
*فرزند [[علی بن ابی‌طالب|علی]]
* فرزند [[علی بن ابی‌طالب|علی]]
|
|
*علی بن ابی‌طالب (چهارمین خلیفهٔ راشدین و نخستین امام شیعه)
* علی بن ابی‌طالب (چهارمین خلیفهٔ راشدین و نخستین امام شیعه)
*[[فاطمه زهرا]] (دختر [[محمد]] و همسر نخستش [[خدیجه]])
* [[فاطمه زهرا]] (دختر [[محمد]] و همسر نخستش [[خدیجه]])
|[[بنی‌هاشم]]
|[[بنی‌هاشم]]
|
|
*دومین جانشین محمد (شیعه)
* دومین جانشین محمد (شیعه)
*همچنین پنجمین خلیفهٔ راشدین
* همچنین پنجمین خلیفهٔ راشدین
*کناره‌گیری برای [[معاویة بن ابی‌سفیان|معاویه]]
* کناره‌گیری برای [[معاویة بن ابی‌سفیان|معاویه]]
|
|
|}
|}
==پانویس==


===ارجاعات===
== پانویس ==
=== ارجاعات ===
{{منابع}}
{{منابع}}


===منابع===
=== منابع ===
{{آغاز منابع}}
{{آغاز منابع}}
* {{یادکرد کتاب|عنوان=دانشنامه جهان اسلام|نام1=فریده|نام خانوادگی1=حشتمی|نام2=محمدرضا|نام خانوادگی2=ناجی|تاریخ=1390|جلد=16|شابک=978-600-447017-9|صفحات=13-16}}
* {{یادکرد کتاب|عنوان=دانشنامه جهان اسلام|نام1=فریده|نام خانوادگی1=حشتمی|نام2=محمدرضا|نام خانوادگی2=ناجی|تاریخ=1390|جلد=16|شابک=978-600-447017-9|صفحات=13-16}}

نسخهٔ ‏۲۴ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۵:۰۱

کاشی‌کاری نام ابوبکر، عمر، عثمان و علی بر گرداگرد یک گنبد

خلفای راشدین، یا با عبارت خلفای راشدون، چهار یا پنج خلیفه‌ای هستند که به ترتیب پس از درگذشت محمد، پیامبر اسلام، در دوشنبه ۲۸ صفر ۱۱ ه‍. ق برابر با ۱۰ ژوئن ۶۳۲ م پدید آمد و تا سال ۴۰ هجری به قدرت رسیده‌اند و به عنوان جانشین محمد، بر بلاد اسلامی حکومت کردند. این فرمانروایان از صحابه محمد و از طایفه قریش به ترتیب ابوبکر (حاکم ۶۳۲–۶۳۴)، عمر بن خطاب (حاکم ۶۳۴–۶۴۴)، عثمان بن عفان (حاکم ۶۴۴–۶۵۶) و علی بن ابی‌طالب (حاکم ۶۵۶–۶۶۱) بودند.

اهل‌سنت که منزلت دینی ویژه‌ای برای حاکمان این حکومت قائلند حکومتشان را «خلافت راشدین» به معنای «خلافت هدایت شده» می‌نامند، اما شیعیان امامیه مشروعیت این خلفا و دستگاه خلافت را قبول ندارند.

اصطلاح‌شناسی

اصطلاح «خلفای راشدین» متشکل از دو واژه خلیفه و راشد است که به جانشین‌های پیامبر اسلام پس از درگذشت او اطلاق می‌شود.[۱] واژه خلیفه از ریشه خ‌ل‌ف در عربی است که به معنای جانشین ساختن است. در اصطلاح مسلمانان خلیفه به کسی گفته می‌شود که پس از پیامبر اسلام، جانشین او شده باشند. کمی بعد، از واژه «خلیفه رسول‌الله» به عنوان لقب ابوبکر استفاده شد. بعد از او عمر به عنوان «خلیفه خلیفه رسول‌الله» ملقب شد. که برای رعایت اختصار خودش دستور داد او را «امیرالمؤمنین» خطاب کنند.[۲]

علت آنکه تنها به چهار خلیفه اول (به ترتیب ابوبکر (حاکم ۶۳۲–۶۳۴)، عمر بن خطاب (حاکم ۶۳۴–۶۴۴)، عثمان بن عفان (حاکم ۶۴۴–۶۵۶) و علی بن ابی‌طالب (حاکم ۶۵۶–۶۶۱))[۳] — و به نقلی پنج خلیفه اول به انضمام حسن مجتبی — خلفای راشدین گفته می‌شد، حضور آنان در عصر طلایی صدر اسلام بوده است. باسورت معتقد است که به چهار خلیفه اول عنوان راشدین داده شده است تا آنان از خلفای بعدی از نسل بنی‌امیه، که به دنیادوستی شهره بودند، متمایز باشند.[۴]

فهرست خلفا

خوش‌نویسی نام

(تاریخ حیات)

دوران خلافت خویشاوندی با محمد والدین خاندان توضیحات منابع
آغاز پایان
ابوبکر بن ابی‌قحافه(۵۷۳–۶۳۴ م) ۸ ژوئن ۶۳۲ ۲۲ اوت ۶۳۴
  • عثمان ابوقحافه
  • سلمی بنت صخر
بنی‌تیم
عمر بن خطاب(۵۸۴–۶۴۴ م) ۲۳ اوت ۶۳۴ ۳ نوامبر ۶۴۴ بنی‌عدی
عثمان بن عفان(۵۷۹–۶۵۶ م) ۱۱ نوامبر ۶۴۴ ۲۰ ژوئن ۶۵۶
  • شوهر دختران محمد (رقیه و ام‌کلثوم)
  • نوهٔ ام‌حکیم بنت عبدالمطلب (عمهٔ محمد)
بنی‌امیه
علی بن ابی‌طالب(۶۰۱–۶۶۱ م) ۲۰ ژوئن ۶۵۶ ۲۹ ژانویه ۶۶۱
  • پسرعموی محمد
  • شوهر دختر محمد (فاطمه)
  • شوهر امامه بنت زینب (نوهٔ محمد)
  • تمام نوادگان محمد از نسل علی هستند
بنی‌هاشم
  • نخستین مردی که به اسلام ایمان آورد.
حسن بن علی(۶۲۴–۶۷۰ م) ۶۶۱ ۷ ماه بعد
  • نوهٔ محمد
  • فرزند علی
بنی‌هاشم
  • دومین جانشین محمد (شیعه)
  • همچنین پنجمین خلیفهٔ راشدین
  • کناره‌گیری برای معاویه

پانویس

ارجاعات

منابع

  • حشتمی، فریده؛ ناجی، محمدرضا (۱۳۹۰). دانشنامه جهان اسلام. ج. ۱۶. صص. ۱۳–۱۶. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۴۴۷۰۱۷-۹.