فاطمه بنت اسد، همسر ابوطالب و مادر علی بن ابی طالب، دارای چهار فرزند پسر بود (از بزرگ به کوچک): طالب، عقیل، جعفر و علی بن ابی طالب. کنیه ابوطالب براساس نام بزرگ‌ترین فرزندش «طالب» است.[۱] برخی تعداد فرزندان آن‌ها را بیشتر می‌دانند. محمد در ارتباط با فاطمه بنت اسد گفت:[۲]
«او به راستی مادرم بود؛ زیرا کودکان خود را گرسنه نگه می‌داشت و مرا سیر می‌کرد و آنان را گرد آلود و ژولیده می‌گذاشت و مرا شسته و آراسته می‌داشت و معطر می‌ساخت و او مادرم بود.»
«هنگامی که به وی پناه بردم، یتیمی را احساس نکردم.»
از جمله اتفاقات مهمی که برای فاطمه بنت اسد به نقل از برخی منابع رخ داد شکافته شدن خانه کعبه و بدنیا آوردن علی بن ابی طالب در آنجاست.[۳]
