بدون جعبه اطلاعات

فهرست خلفای راشدین

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
کاشی‌کاری نام ابوبکر، عمر، عثمان و علی بر گرداگرد یک گنبد

خلفای راشدین، یا با عبارت خلفای راشدون، چهار یا پنج خلیفه‌ای هستند که به ترتیب پس از درگذشت محمد، پیامبر اسلام، در دوشنبه ۲۸ صفر ۱۱ ه‍. ق برابر با ۱۰ ژوئن ۶۳۲ م پدید آمد و تا سال ۴۰ هجری به قدرت رسیده‌اند و به عنوان جانشین محمد، بر بلاد اسلامی حکومت کردند. این فرمانروایان از صحابه محمد و از طایفه قریش به ترتیب ابوبکر (حاکم ۶۳۲–۶۳۴)، عمر بن خطاب (حاکم ۶۳۴–۶۴۴)، عثمان بن عفان (حاکم ۶۴۴–۶۵۶) و علی بن ابی‌طالب (حاکم ۶۵۶–۶۶۱) بودند.

اهل‌سنت که منزلت دینی ویژه‌ای برای حاکمان این حکومت قائلند حکومتشان را «خلافت راشدین» به معنای «خلافت هدایت شده» می‌نامند، اما شیعیان امامیه مشروعیت این خلفا و دستگاه خلافت را قبول ندارند.

اصطلاح‌شناسی

اصطلاح «خلفای راشدین» متشکل از دو واژه خلیفه و راشد است که به جانشین‌های پیامبر اسلام پس از درگذشت او اطلاق می‌شود.[۱] واژه خلیفه از ریشه خ‌ل‌ف در عربی است که به معنای جانشین ساختن است. در اصطلاح مسلمانان خلیفه به کسی گفته می‌شود که پس از پیامبر اسلام، جانشین او شده باشند. کمی بعد، از واژه «خلیفه رسول‌الله» به عنوان لقب ابوبکر استفاده شد. بعد از او عمر به عنوان «خلیفه خلیفه رسول‌الله» ملقب شد. که برای رعایت اختصار خودش دستور داد او را «امیرالمؤمنین» خطاب کنند.[۲]

علت آنکه تنها به چهار خلیفه اول (به ترتیب ابوبکر (حاکم ۶۳۲–۶۳۴)، عمر بن خطاب (حاکم ۶۳۴–۶۴۴)، عثمان بن عفان (حاکم ۶۴۴–۶۵۶) و علی بن ابی‌طالب (حاکم ۶۵۶–۶۶۱))[۳] — و به نقلی پنج خلیفه اول به انضمام حسن مجتبی — خلفای راشدین گفته می‌شد، حضور آنان در عصر طلایی صدر اسلام بوده است. باسورت معتقد است که به چهار خلیفه اول عنوان راشدین داده شده است تا آنان از خلفای بعدی از نسل بنی‌امیه، که به دنیادوستی شهره بودند، متمایز باشند.[۴]

فهرست خلفا

خوش‌نویسی نام

(تاریخ حیات)

دوران خلافت والدین خاندان توضیحات نقشه خلافت منابع
آغاز پایان
ابوبکر بن ابی‌قحافه

(۵۷۳–۶۳۴ م)

۸ ژوئن ۶۳۲ ۲۲ اوت ۶۳۴
  • عثمان ابوقحافه
  • سلمی بنت صخر
بنی‌تیم
عمر بن خطاب

(۵۸۴–۶۴۴ م)

۲۳ اوت ۶۳۴ ۳ نوامبر ۶۴۴ بنی‌عدی
عثمان بن عفان

(۵۷۹–۶۵۶ م)

۱۱ نوامبر ۶۴۴ ۲۰ ژوئن ۶۵۶ بنی‌امیه
  • شوهر دختران محمد (رقیه و ام‌کلثوم)
  • نوهٔ ام‌حکیم بنت عبدالمطلب (عمهٔ محمد)
علی بن ابی‌طالب

(۶۰۱–۶۶۱ م)

۲۰ ژوئن ۶۵۶ ۲۹ ژانویه ۶۶۱ بنی‌هاشم
  • نخستین مردی که به اسلام ایمان آورد.
  • پسرعموی محمد
  • شوهر دختر محمد (فاطمه)
  • شوهر امامه بنت زینب (نوهٔ محمد)
  • تمام نوادگان محمد از نسل علی هستند
حسن بن علی

(۶۲۴–۶۷۰ م)

۶۶۱ ۷ ماه بعد بنی‌هاشم
  • دومین جانشین محمد (شیعه)
  • همچنین پنجمین خلیفهٔ راشدین
  • کناره‌گیری برای معاویه
  • نوهٔ محمد
  • فرزند علی

پانویس

ارجاعات

منابع

  • حشمتی، فریده؛ ناجی، محمدرضا (۱۳۷۵). ، %20ذیل%20%C2 «Ø±Ø´Ø¯%C2»). «خلفای راشدین» مقدار |پیوند مدخل= را بررسی کنید (کمک). دانشنامه جهان اسلام. به کوشش حداد عادل، غلامعلی، پور جوادی، نصرالله، میرسلیم، مصطفی، و طاهری عراقی، احمد. تهران: بنیاد دایرةالمعارف بزرگ اسلامی.
  • میرابوالقاسمی، رقیه (۱۳۷۵). «خلافت». دانشنامه جهان اسلام. به کوشش حداد عادل، غلامعلی، پور جوادی، نصرالله، میرسلیم، مصطفی، و طاهری عراقی، احمد. تهران: بنیاد دایرةالمعارف بزرگ اسلامی.
  • Robinson, Chase F (2011). The New Cambridge History of Islam (به انگلیسی). Cambridge University Press.