عمر بن خطاب

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۲۵ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۱۲ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها) (Shahroudi صفحهٔ عمر را به عمر بن خطاب که تغییرمسیر بود منتقل کرد)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
عمر بن خطاب
کاشی منقّش به نام عُمر، موزه هنر اسلامی دوحه
دومین خلیفه خلفای راشدین
خلافت۱۳–۲۳ ه‍.ق ۷ نوامبر ۶۴۴–۲۳ اوت ۶۳۴
پیشینابوبکر
جانشینعثمان بن عفان
متولد۴۰ ق. ه ۵۹۰–۵۸۶ میلادی
مکه، حجاز
درگذشته۲۶ ذی الحجه ۲۳ هجری
۷ نوامبر ۶۴۴ میلادی
مدینه، حجاز، خلافت راشدین
آرامگاه
همسران
فرزند(ان)
پدرخطاب بن نفیل
مادرحنتمه بنت هشام بن مغیره
دین و مذهباسلام
امضاءعمر بن خطاب's signature

عمر بن خطاب، دومین خلیفه بین سال‌های ۱۳ تا ۲۳ هجری قمری (۶۳۴۶۴۴ میلادی)، از بزرگ‌ترین شخصیت‌های صدر اسلام و نیروی محرکه فتوحات اولیه و ایجاد امپراطوری اولیه اسلامی بود. در میان سنن زندگی‌نامه نویسی عمر بن خطاب تناقضاتی وجود دارد و بسیاری از این شرح احوال شامل جزئیات افسانه‌ای و اغراق‌آمیز اند. با این حال می‌توان شخصیت او را از بین این توصیفات بیرون کشید: او عبوس و با اراده بود که خود را وقف محمد، قرآن و اسلام کرده بود. به نظر می‌رسد که او قبل از خلافت برنامه منسجم سیاسی داشته است.[۵]

در دوران خلافت

عمر پس از این که در در جمادی‌الثانی سال ۱۳ ه‍. ق به خلافت رسید به روی منبر پیامبر اسلام رفت و یک پله پایین‌تر از جای ابوبکر نشسته و شروع به خطبه کرد.[۶]

پانویس

ارجاعات

  1. ibn Sa'ad, 3/ 281
  2. Muhammad ibn Jarir al-Tabari. Tarikh al-Rusul wa'l-Muluk. Translated by Fishbein, M. (1997). Volume 8: The Victory of Islam. Albany: State University of New York Press.
  3. Nomani, Shibli (2003). LIFE OF OMAR THE GREAT, THE (AL-FAROOQ) - Shibli Nomani - Google Books. ISBN 9788174353382. Retrieved 2014-01-18.
  4. Nasr, Seyyed Hossein. "Ali". Encyclopædia Britannica Online:Ali and the first caliphs
  5. Bearman, Bianquis & Bosworth 2000, p. 818.
  6. یعقوبی ۱۳۸۲، ص. ۲۰.

منابع

  • یعقوبی، احمد بن اسحاق (۱۳۸۲). تاریخ یعقوبی. ج. ۲. ترجمهٔ محمد ابراهیم آیتی. شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
  • Bearman, P. J.; Bianquis, Th.; Bosworth, C. E., eds. (2000). The Encyclopedia of Islam. Vol. 10. Brill. ISBN 90-04-11211-1.