آیه ۵ سوره مرسلات

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۵ سوره مرسلات
مشخصات قرآنی
نام سورهمرسلات
تعداد آیات سوره۵۰
شماره آیه۵
شماره جزء۲۹
شماره حزب۱۱۶
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۵ سوره مرسلات پنجمین آیه از هفتاد و هفتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در پنجمین سوگند بر موضوع ذکر تأکید شده است که بر اساس تفسیر اول این بادها با برنامه‌هایی که انجام می‌دهند و نقشی که در عالم دارند؛ مردم را به یاد خدا می‌اندازند و بنابه تفسیر دوم اشاره به آنهایی است که ذکر حق و فرمان‌های الهی را به پیامبران القا می‌کنند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 فَالْمُلْقِيَاتِ ذِكْرًا آیهٔ ۵ از سورهٔ ۷۷ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و به فرشتگان فرودآورندة وحی»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و سوگند به فرشتگان وحی‌آور»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در آیه پنجم به آیات بیدارکننده‌ای سوگند یاد کرده است که توسط آن فرستادگان القا می‌شوند. این آیات بیدارکننده در تفسیر اول، همان نقش بادها در نظام هستی است که مردم با توجه به آنها به یاد خدا می‌افتند و خدا را یاد می‌کنند. این سوگند در تفسیر دوم، کار فرشتگان است که با نزول وحی و القای فرمان‌های الهی به پیامبران باعث ذکر و یاد خداوند می‌شوند. به گزارش مکارم، همه این سوگندها برای موضوع مهمی است که در آیه هفتم سوره مطرح شده است. به گزارش او، این موضوع معاد و بیان نشانه‌های برپایی رستاخیز است که بر این اساس تفسیر سومی را که برای این آیات بیان شده بود؛ مناسب‌تر است و او آن را از دو تفسیر دیگر برتر و بهتر می‌داند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مرسلات، هفتاد و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سی و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره همزه و پیش از سوره ق نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۴۸) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.