آیه ۱۹ سوره مرسلات
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مرسلات | ||||
| تعداد آیات سوره | ۵۰ | ||||
| شماره آیه | ۱۹ | ||||
| شماره جزء | ۲۹ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۶ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۹ سوره مرسلات نوزدهمین آیه از هفتاد و هفتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. این آیه نتیجه‌گیری آیات قبلی است و می‌گوید: «وای در آن روز بر تکذیب‌کنندگان». به گفته مکارم مفسر شیعی، «یومئذ» در اینجا اشاره به روز قیامت است که مجازات اصلی گناه‌کاران در آن روز خواهد بود و این تکرار آیه برای تأکید بیشتر بر مطلب است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«در آن روز وای بر تکذیب‌کنندگان»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«در چنین روز وای بر منکران»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که این آیه نتیجه‌گیری آیات قبلی است و می‌گوید: «وای در آن روز بر تکذیب‌کنندگان». به گفته مکارم، «یومئذ» در اینجا اشاره به روز قیامت است که مجازات اصلی گناه‌کاران در آن روز خواهد بود و این تکرار آیه برای تأکید بیشتر بر مطلب است. البته او در ادامه نظر برخی دیگر از مفسران را آورده است که به اعتقاد آنان منظور عذاب دنیاست و آیه مشابه آن که در قبل آمده؛ مربوط به عذاب آخرت است که در پایان می‌نویسد: این احتمال بسیار بعید است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مرسلات، هفتاد و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سی و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره همزه و پیش از سوره ق نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۴۸) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۷۷۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۲۴۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۸۰.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۸۰.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۵: ۴۰۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مرسلات»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۶۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
