سوره طور
| طور | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| دسته‌بندی | مکی | ||||
| اطلاعات آماری | |||||
| شمارهٔ نزول | ۷۶ | ||||
| جزء | ۲۷ | ||||
| شمار آیه‌ها | ۴۹ | ||||
| شمار واژه‌ها | ۳۱۳ | ||||
| شمار حرف‌ها | ۱۵۰۰ | ||||
| متن سوره | |||||
 | |||||
|
|
||||
سوره طور پنجاه و دومین سوره قرآن بر اساس ترتیب کنونی مصحف است. ۴۹ آیه دارد و از نظر ترتیب نزول، هفتاد و ششمین سوره شمرده شده است. این سوره مکی، زمان نزولش پیش از سوره ملک و پس از سوره سجده بوده است. «طور» نامی برگرفته از آیه نخست سوره است و هشتمین سوره‌ای است که با سوگند آغاز می‌شود. از سوره‌های مفصل قرآن و از نوع طوال آن است و دو آیه منسوخ دارد.[۱]
نام‌ها
«طور» نام مشهور سوره است که در نخستین آیه به آن سوگند یاد شده است. «طور سینا» نام کوهی در فلسطین و از مکان‌های مقدسی است که در این مکان موسی با خداوند سخن می‌گفته و بر او وحی می‌شده است.[۲]
محتوا و ساختار
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، تعداد آیات سوره ۴۹ آیه به عدد کوفی و شامی، ۴۸ آیه به عدد بصری و ۴۷ آیه به عدد حجازی است. ۳۱۲ یا ۳۱۳ کلمه و ۱۳۲۴ یا ۱۵۰۰ حرف دارد. در ترتیب نزول سوره‌ها هفتاد و ششمین سوره است ولی در مصحف رقم پنجاه و دومین سوره را دارد. محل نزولش در مکه و پیش از سوره ملک و پس از سوره سجده بوده است. آیات سوره طور به توصیف قیامت، بهشت و جهنم پرداخته و نعمت‌های نیکوکاران و عذاب‌های گوناگون کفار را برشمرده است. هدف سوره، انذار و بیم دادن کسانی است که آیات الهی را تکذیب می‌کنند و با حق در ستیز و دشمنی هستند. لذا با سوگندهای سنگین کفار را از عذاب‌هایی که برایشان در قیامت آماده شده بیم می‌دهد و به آنها گفته می‌شود: «این عذاب‌ها آنها را در آن روز رها نخواهد کرد و هیچ راه گریز و فراری از آنها وجود ندارد.» از مباحث مهم سوره می‌توان به خداشناسی، اتهامات ناروای کافران به پیامبر اسلام، مسئله معاد و ترسیم وضعیت نیکان و بدان در آخرت و بیان برخی از نعمت‌های بهشتیان اشاره کرد.[۳]
پانویس
ارجاعات
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۲۹۸۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۲۹۸۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۲۹۸۶.
منابع
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۰). «سوره طور». فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.