بدون تصویر

آیه ۵۷ سوره آل‌عمران

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۲۴ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۵۷ سوره آل‌عمران
مشخصات قرآنی
نام سورهآل‌عمران
تعداد آیات سوره۲۰۰
شماره آیه۵۷
شماره جزء۳
شماره حزب۱۲
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۵۷ سوره آل‌عمران پنجاه و هفتمین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. به دنبال آیه قبل، سخن از سرانجام پیروان عیسی است یعنی آنهایی که ایمان آورده و عمل صالح انجام دادند؛ بر طبق آیه خداوند در جهان دیگر پاداش آنان را به‌طور کامل خواهد داد.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ ۗ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ آیهٔ ۵۷ از سورهٔ ۳ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و اما كسانی كه ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند، پاداششان را به طور كامل به آنان می‌دهد و خداوند ستمكاران را دوست ندارد»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«ولی کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، پاداشهایشان را به تمامی می‌دهد و خداوند ستمکاران را دوست ندارد»

محتوا

به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، به دنبال آیه قبل، سرانجام پیروان عیسی یعنی آنهایی که ایمان آورده و عمل صالح انجام دادند؛ این است که خداوند در آخرت پاداش آنان را به‌طور کامل خواهد داد. نکته مهم آیه این است که در آیه قبلی تأکید بر کفر به تنهایی شده بود اما در این آیه ایمان همراه با عمل صالح مورد تأکید هستند و این بدین جهت است که کفر به تنهایی می‌تواند موجب عذاب الهی شود ولی ایمان به تنهایی برای نجات کافی نیست، بلکه باید با عمل صالح همراه باشد.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره آل‌عمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع می‌شود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.