آیه ۱۲۹ سوره آل‌عمران
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | آل‌عمران | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
| شماره آیه | ۱۲۹ | ||||
| شماره جزء | ۴ | ||||
| شماره حزب | ۱۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۲۹ سوره آل‌عمران صد و بیست و نهمین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. این آیه تأکیدی برای آیه قبل است و در پی بیان این نکته است که بخشش یا مجازات به دست پیامبر نیست و اداره و اختیار همه امور به دست خدایی است که مالک و حاکم آسمانها و زمین است. او از روی حکمتش هر که را بخواهد، می‌بخشد و هر که را که بخواهد، عذاب و کیفر می‌کند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشَاءُ وَيُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آنچه در آسمانها و زمین است از آن خداست، هرکس را که بخواهد عفو می‌کند و هرکس را که بخواهد عذاب می‌دهد و خداوند آمرزگار و مهربان است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و آنچه در آسمانها و در زمین است از آن خداوند است، هر که را که خواهد می‌آمرزد و هر که را که خواهد عذاب می‌کند و خداوند آمرزگار مهربان است»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، این آیه تأکیدی برای آیه قبل است و در پی بیان این نکته است که بخشش یا مجازات به دست پیامبر نیست و اداره و اختیار همه امور به دست خدایی است که مالک و حاکم آسمانها و زمین است. او از روی حکمتش هر که را بخواهد، می‌بخشد و هر که را که بخواهد، عذاب و کیفر می‌کند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره آل‌عمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع می‌شود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۸: ۳۵۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۴: ۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۶۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۶۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۳: ۸۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آل‌عمران»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
