بدون تصویر

آیه ۱۷۷ سوره آل‌عمران

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۱۷۷ سوره آل‌عمران
مشخصات قرآنی
نام سورهآل‌عمران
تعداد آیات سوره۲۰۰
شماره آیه۱۷۷
شماره جزء۴
شماره حزب۱۵
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۷۷ سوره آل‌عمران صد و هفتاد و هفتمین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در ادامه آیه قبل، در این آیه مطلب به‌طور وسیع‌تر و جامع‌تری عنوان شده است و آن اینکه تمام کسانیکه راه کفر را در پیش گرفتند و ایمان خود را به کفر بدل کردند؛ نمی‌توانند هیچ زیان و ضرری به خدا بزنند درحالیکه این زیان در آینده گریبانگیر خودشان خواهد شد.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 إِنَّ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الْكُفْرَ بِالْإِيمَانِ لَنْ يَضُرُّوا اللَّهَ شَيْئًا وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ آیهٔ ۱۷۷ از سورهٔ ۳ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«همانا کسانی که کفر را به بهای ایمان خریدند هرگز زیانی به خدا نخواهند رساند و برای ایشان عذابی دردناک است»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«کسانی که کفر را به بهای ایمان خریدند هرگز به خداوند زیانی نمی‌رسانند و عذابی دردناک خواهند داشت‌»

محتوا

به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در ادامه آیه قبل، در این آیه مطلب به‌طور وسیع‌تر و جامع‌تری عنوان شده است و آن اینکه تمام کسانیکه راه کفر را در پیش گرفتند و ایمان خود را به کفر بدل کردند؛ نمی‌توانند هیچ زیان و ضرری به خدا بزنند درحالیکه این زیان در آینده گریبانگیر خودشان خواهد شد. به عقیده او تفاوت در عذاب کفار در این دو آیه، بدین جهت است که گروه اول به خاطر سرعت در کفرشان عذابی بزرگ خواهند داشت.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره آل‌عمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع می‌شود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.