آیه ۱۱ سوره قلم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۱ سوره قلم''' یازدهمین [[آیه]] از شصت و هشتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۱۱ سوره قلم''' یازدهمین [[آیه]] از شصت و هشتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث، به یکی دیگر از صفات زشت و ناپسند دشمنان [[محمد|پیامبر اسلام]] اشاره شده که [[قرآن]] پیامبر را از اطاعت افراد عیب‌جو و [[غیبت|غیبت‌کننده]] نهی کرده و بازداشته است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه قرآن به محمد فرمان می‌دهد که از اشخاص غیبت‌کننده و عیب‌جو پیروی نکند. به گزارش او، همّاز (از ماده هَمز) به معنی غیبت کردن و عیب‌جویی است. همچنین در لغت «مَشّاءٍ بنَمیمٍ» به کسانی گفته می‌شود که برای برهم زدن و ایجاد خصومت میان مردم رفت و آمد می‌کنند، بر این کار اصرار دارند و مکرر آن را انجام می‌دهند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۸۵|ج=۲۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ ۱۰ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۵۹
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | قلم | ||||
| تعداد آیات سوره | ۵۲ | ||||
| شماره آیه | ۱۱ | ||||
| شماره جزء | ۲۹ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۱ سوره قلم یازدهمین آیه از شصت و هشتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث، به یکی دیگر از صفات زشت و ناپسند دشمنان پیامبر اسلام اشاره شده که قرآن پیامبر را از اطاعت افراد عیب‌جو و غیبت‌کننده نهی کرده و بازداشته است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
هَمَّازٍ مَشَّاءٍ بِنَمِيمٍ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«بسیار عیب‌جوئی که دائما سخن‌چینی می‌کند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«عیبجوی روانه در پی سخن‌چینی»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه قرآن به محمد فرمان می‌دهد که از اشخاص غیبت‌کننده و عیب‌جو پیروی نکند. به گزارش او، همّاز (از ماده هَمز) به معنی غیبت کردن و عیب‌جویی است. همچنین در لغت «مَشّاءٍ بنَمیمٍ» به کسانی گفته می‌شود که برای برهم زدن و ایجاد خصومت میان مردم رفت و آمد می‌کنند، بر این کار اصرار دارند و مکرر آن را انجام می‌دهند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره قلم، شصت و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، دومی سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره علق و پیش از سوره مزمل نازل شد. از مجموع آیات این سوره، بیست آیه (آیات ۱۷ تا ۳۳ و ۴۸ تا ۵۰) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره قلم، دو آیه (آیات ۴۴ و ۴۵) منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۶۰۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۶۱۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۶۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۶۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۴: ۳۸۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره قلم»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۲۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
