بدون تصویر

آیه ۵۱ سوره قلم

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۵۱ سوره قلم
مشخصات قرآنی
نام سورهقلم
تعداد آیات سوره۵۲
شماره آیه۵۱
شماره جزء۲۹
شماره حزب۱۱۳
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۵۱ سوره قلم پنجاه و یکمین آیه از شصت و هشتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. این آیه در ادامه آیات ابتدایی سوره قلم عنوان شده است و قرآن چنین می‌گوید: «نزدیک است که کافران هنگامیکه آیات قرآن را از تو می‌شنوند؛ تو را با چشمان خود هلاک کنند و می‌گویند او دیوانه است.» به گزارش مکارم مفسر شیعی، نظرات مختلفی دربارهٔ این آیه وجود دارد؛ از جمله اینکه کافران چون آیات قرآن را از پیامبر اسلام می‌شنوند؛ به قدری عصبانی می‌شوند و با دشمنی به او نگاه می‌کنند که گویی می‌خواهند او را با چشم‌های خود به زمین بیندازند و هلاک گردانند. به گزارش مکارم برخی آن را نیز به چشم زخم تفسیر کرده‌اند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَإِنْ يَكَادُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَيَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ آیهٔ ۵۱ از سورهٔ ۶۸ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و به یقین نزدیک بود کافران چون قرآن را شنیدند تو را با چشم‌های خود بلغزانند و می‌گویند: او دیوانه است»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و بسیار نزدیک بود که کافران چون قرآن را شنیدند، تو را با دیدگانشان آسیب برسانند و گفتند او دیوانه است‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که این آیه در ادامه آیات ابتدایی سوره قلم عنوان شده است و قرآن چنین می‌گوید: «نزدیک است که کافران هنگامیکه آیات قرآن را از تو می‌شنوند؛ تو را با چشمان خود هلاک کنند و می‌گویند او دیوانه است.» به گزارش مکارم، نظرات مختلفی دربارهٔ این آیه وجود دارد از جمله اینکه کافران چون آیات قرآن را از پیامبر اسلام می‌شنوند؛ به قدری عصبانی می‌شوند و با دشمنی به او نگاه می‌کنند که گویی می‌خواهند او را با چشم‌های خود به زمین بیندازند و هلاک گردانند. به گزارش مکارم برخی آن را نیز به چشم زخم تفسیر کرده‌اند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره قلم، شصت و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، دومی سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره علق و پیش از سوره مزمل نازل شد. از مجموع آیات این سوره، بیست آیه (آیات ۱۷ تا ۳۳ و ۴۸ تا ۵۰) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره قلم، دو آیه (آیات ۴۴ و ۴۵) منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.