بدون تصویر

آیه ۴۱ سوره قلم

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۴۱ سوره قلم
مشخصات قرآنی
نام سورهقلم
تعداد آیات سوره۵۲
شماره آیه۴۱
شماره جزء۲۹
شماره حزب۱۱۳
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۴۱ سوره قلم چهل و یکمین آیه از شصت و هشتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. قرآن در این آیه با طرح آخرین پرسش به کافران می‌گوید: «آیا آنها معبودان [شاهدانی] دارند که برای آنان نزد خداوند شفاعت کنند؟ اگر راست می‌گویند آنها را بیاورند.» به گزارش مکارم مفسر شیعی، از مجموع آیات گذشته می‌توان چنین نتیجه گرفت که کافران برای اثبات مدعای خود باید چهار دلیل بیاورند: دلیل عقلی یا دلیل نقلی یا عهد و پیمانی از سوی خدا یا شفاعت شفیعان. اگر کافران نتوانند هیچ دلیلی بیاورند؛ پس روشن می‌شود که ادعایشان بی اساس است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 أَمْ لَهُمْ شُرَكَاءُ فَلْيَأْتُوا بِشُرَكَائِهِمْ إِنْ كَانُوا صَادِقِينَ آیهٔ ۴۱ از سورهٔ ۶۸ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«یا اینکه شریک‌هائی دارند، اگر راست می‌گویند شریکان خود را بیاورند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«یا شرکایی دارند، پس اگر راست می‌گویند شریکانشان را به میان آورند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در این آیه با طرح آخرین پرسش به کافران می‌گوید: «آیا آنها معبودان [شاهدانی] دارند که برای آنان نزد خداوند شفاعت کنند؟ اگر راست می‌گویند آنها را بیاورند.» به گزارش مکارم، از مجموع آیات گذشته می‌توان چنین نتیجه گرفت که کافران برای اثبات مدعای خود باید چهار دلیل بیاورند: دلیل عقلی یا دلیل نقلی یا عهد و پیمانی از سوی خدا یا شفاعت شفیعان. اگر کافران نتوانند هیچ دلیلی بیاورند؛ پس روشن می‌شود که ادعایشان بی اساس است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره قلم، شصت و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، دومی سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره علق و پیش از سوره مزمل نازل شد. از مجموع آیات این سوره، بیست آیه (آیات ۱۷ تا ۳۳ و ۴۸ تا ۵۰) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره قلم، دو آیه (آیات ۴۴ و ۴۵) منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.