سوره مائده
مائده سفره و خوان غذا | |||||
---|---|---|---|---|---|
دستهبندی | مدنی | ||||
اطلاعات آماری | |||||
شمارهٔ نزول | ۱۱۲ | ||||
جزء | ۶ و ۷ | ||||
حزب | ۲۲–۲۶ | ||||
شمار آیهها | ۱۲۰ | ||||
شمار واژهها | ۲۸۰۴ | ||||
شمار حرفها | ۱۱۹۳۳ | ||||
متن سوره | |||||
|
|
سوره مائده پنجمین سوره قرآن در ترتیب مصحف کنونی و یکصد و دوازدهمین سوره از نظر ترتیب نزول مشهور است که تمام آیاتش در مدینه نازل شده به جز آیه ۳ این سوره که در عرفات و در حجةالوداع بر پیامبر اسلام نازل شد. البته این آیه را میتوان با توجه به معیار زمانی، آیه مدنی و به لحاظ مکانی، از آیات مکی قرآن بهشمار آورد. تعداد آیات این سوره در نزد کوفیان ۱۲۰، بصریان ۱۲۳، حجازیان و شامیان ۱۲۲ آیه است و ۲۸۰۴ کلمه و ۱۱۹۳۳ حرف دارد. «مائده» نام مشهور سوره است به معنای سفره و خوان غذا که از متن آیات ۱۱۲ تا ۱۱۵ این سوره برگرفته شده است. به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، اسامی دیگر این سوره، «عقود»، «میثاق»، «منقذه» و «احبار» میباشد. بنابه گزارش محدثان و مورخان، مائده آخرین سوره از سورههای مفصل قرآن است که در اواخر عمر پیامبر بر او نازل شد. براساس روایات شیعه و سنی در سوره مائده ناسخ وجود دارد؛ ولی منسوخ ندارد. چراکه پس از آن سوره دیگری نازل نشده تا آن را نسخ کند. مباحث مهم این سوره عبارتند از: مسأله ولایت و رهبری، تثلیث مسیحیت، عدالت اجتماعی و پایبندی به عهدها و قراردادها، مسائل فقهی مانند احکام نذر و قسم، وصیت، سرقت، قصاص، شراب، قمار، حد محارب و احکام قربانی و...[۱][۲][۳]
پانویس
ارجاعات
منابع
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۰). «سوره مائده». فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۰). «سوره مائده». فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۰). «سوره مائده». فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.