آیه ۸ سوره منافقون: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(+رده:آیه‌های با موضوع نفاق، +رده:آیه‌های با موضوع صفات خدا (هاتکت)، ابرابزار) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۸ سوره منافقون''' هشتمین [[آیه]] از شصت و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به زشت‌ترین سخن [[منافقان]] اشاره شده است که «آنها می‌گویند اگر به [[مدینه]] بازگردیم، عزیزان ذلیلان را بیرون می‌کنند.» اما [[قرآن]] در پاسخ‌شان چنین گفته است: «[[عزت]] تنها از آن [[خدا]]، [[پیامبر اسلام|پیامبر او]] و [[ | '''آیه ۸ سوره منافقون''' هشتمین [[آیه]] از شصت و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به زشت‌ترین سخن [[منافقان]] اشاره شده است که «آنها می‌گویند اگر به [[مدینه]] بازگردیم، عزیزان ذلیلان را بیرون می‌کنند.» اما [[قرآن]] در پاسخ‌شان چنین گفته است: «[[عزت]] تنها از آن [[خدا]]، [[پیامبر اسلام|پیامبر او]] و [[مؤمنان]] است ولی منافقان نمی‌دانند.» | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که [[قرآن]] در این آیه، نفرت انگیزترین سخنان منافقان را آورده که آنان پیامبر و یارانش را ذلیل خطاب کرده و قصد بیرون کردن آنها از مدینه را داشتند؛ اما قرآن چنین پاسخ‌شان می‌دهد: «عزت و سربلندی تنها از آن خدا و رسولش و | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که [[قرآن]] در این آیه، نفرت انگیزترین سخنان منافقان را آورده که آنان پیامبر و یارانش را ذلیل خطاب کرده و قصد بیرون کردن آنها از مدینه را داشتند؛ اما قرآن چنین پاسخ‌شان می‌دهد: «عزت و سربلندی تنها از آن خدا و رسولش و مؤمنان است؛ اما منافقان نمی‌دانند.» به گفته مکارم، این طرز تفکر و سخن گفتن یک تفکر منافقانه و از روی [[تکبر]] و غرور است و از آنجایی که آنها گمان استقلال از خدا دارند، به حقیقت [[بندگی]] آشنا نیستند و [[مالکیت]] خدا را باور ندارند؛ لذا در آیه به منافقان با خطاب «لایعلمون» گفته می‌شود.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۶۲–۱۶۴|ج=۲۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع صفات خدا]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع نفاق]] | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۴۷
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | منافقون | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱ | ||||
| شماره آیه | ۸ | ||||
| شماره جزء | ۲۸ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۱ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۸ سوره منافقون هشتمین آیه از شصت و سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به زشت‌ترین سخن منافقان اشاره شده است که «آنها می‌گویند اگر به مدینه بازگردیم، عزیزان ذلیلان را بیرون می‌کنند.» اما قرآن در پاسخ‌شان چنین گفته است: «عزت تنها از آن خدا، پیامبر او و مؤمنان است ولی منافقان نمی‌دانند.»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
يَقُولُونَ لَئِنْ رَجَعْنَا إِلَى الْمَدِينَةِ لَيُخْرِجَنَّ الْأَعَزُّ مِنْهَا الْأَذَلَّ ۚ وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَلَٰكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَعْلَمُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«می‌گویند: اگر به مدینه بازگردیم به یقین افراد گرامی‌تر اشخاص خوار و ناتوان را از آنجا بیرون می‌کنند حال آنکه عزت از آن خدا و رسول و مؤمنان است ولی منافقان نمی‌دانند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«می‌گویند چون به مدینه بازگردیم، بلندپایگان، فرومایگان را از آنجا بیرون خواهند کرد، حال آنکه عزت، خاص خداوند و پیامبر او و مؤمنان است، ولی منافقان نمی‌دانند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در این آیه، نفرت انگیزترین سخنان منافقان را آورده که آنان پیامبر و یارانش را ذلیل خطاب کرده و قصد بیرون کردن آنها از مدینه را داشتند؛ اما قرآن چنین پاسخ‌شان می‌دهد: «عزت و سربلندی تنها از آن خدا و رسولش و مؤمنان است؛ اما منافقان نمی‌دانند.» به گفته مکارم، این طرز تفکر و سخن گفتن یک تفکر منافقانه و از روی تکبر و غرور است و از آنجایی که آنها گمان استقلال از خدا دارند، به حقیقت بندگی آشنا نیستند و مالکیت خدا را باور ندارند؛ لذا در آیه به منافقان با خطاب «لایعلمون» گفته می‌شود.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره منافقون، شصت و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره حج و پیش از سوره مجادله نازل شد. این سوره را مدنی دانسته‌اند. در سوره منافقون، یک آیه ناسخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۵۴۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۴۶۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۵۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۵۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۴: ۱۶۲–۱۶۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره منافقون»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۹۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
