آیه ۳ سوره قریش
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | قریش | ||||
| تعداد آیات سوره | ۴ | ||||
| شماره آیه | ۳ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۲۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳ سوره قریش سومین آیه از صد و ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه نتیجه دو آیه قبلی بیان می‌شود که خداوند به قریش امر می‌کند (به شکرانه این نعمت بزرگ) پروردگار خانه کعبه را عبادت کنند و بتپرستی را کنار بگذارند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
فَلْيَعْبُدُوا رَبَّ هَٰذَا الْبَيْتِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«پس باید پروردگار این خانه را پرستش کنند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«پس باید صاحب این خانه را بپرستند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه در این آیه نتیجه دو آیه قبلی بیان می‌شود که خداوند به قریش امر می‌کند (به شکرانه این نعمت بزرگ) پروردگار خانه کعبه را عبادت کنند و بتپرستی را کنار بگذارند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره قریش، صد و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، بیست و نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره تین و پیش از سوره فارعه نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۲: ۲۹۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۶۲۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۶۰۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۶۰۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۷: ۳۵۲–۳۵۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره قریش»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۲۷.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
