آیه ۸ سوره انشراح
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | انشراح | ||||
تعداد آیات سوره | ۸ | ||||
شماره آیه | ۸ | ||||
شماره جزء | ۳۰ | ||||
شماره حزب | ۱۲۰ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۸ سوره انشراح هشتمین آیه از نود و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در آخرین آیه سوره، خطاب به محمد گفته میشود که «در تمام احوال زندگیت به خداوند تکیه کن و به سوی او توجه داشته باش.»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَإِلَىٰ رَبِّكَ فَارْغَبْ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و بهسوی پروردگارت رویآر»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و به سوی پروردگارت بگرای»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در آخرین آیه سوره، خطاب به محمد گفته میشود که «در تمام احوال زندگیت به خداوند تکیه کن و به سوی او توجه داشته باش.» به گزارش وی، مجموعه آیات این سوره بیان عنایات خاص خداوند برای تسلی به پیامبر و وعده یاری او در مقابل مشکلات راه رسالت است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انشراح، نود و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، دوازدهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره ضحی و پیش از سوره عصر نازل شد. در مکی یا مدنی بودن این سوره اختلاف نظر است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۲: ۲۰۹.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۵۲۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۹۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۹۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۷: ۱۲۸–۱۳۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انشراح»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۷۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.