بدون تصویر

آیه ۲۰ سوره قیامت

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۲۰ سوره قیامت
مشخصات قرآنی
نام سورهقیامت
تعداد آیات سوره۴۰
شماره آیه۲۰
شماره جزء۲۹
شماره حزب۱۱۶
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۲۰ سوره قیامت بیستمین آیه از هفتاد و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه با بازگشت سخن به مبحث معاد، دلیل انکار آن توسط منکران و گناه‌کاران بیان شده است. قرآن در این آیه دوستی دنیا را دلیل این انکار معرفی می‌کند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ آیهٔ ۲۰ از سورهٔ ۷۵ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«چنین نیست (که شما می‌گویید) شما دنیا را دوست می‌دارید»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«حاشا، حق این است که بهره زودیاب [دنیوی‌] را دوست دارید»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که این آیه مهم‌ترین علت انکار معاد را دوستی دنیا دانسته و بیان می‌دارد که انسان‌ها برای اینکه آزادی مطلق و بی قید و شرطی داشته باشند و از شهوات و گناهان لذت ببرند؛ آخرت را انکار می‌کنند. به گزارش او، این آیه در حقیقت تأکیدی بر آیات قبلی این سوره (آیات ۵ و ۶) است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره قیامه، هفتاد و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سی و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره قارعه و پیش از سوره همزه نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره قیامه، یک آیه (آیه ۶) منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.