سوره نور
نور | |||||
---|---|---|---|---|---|
دستهبندی | مدنی | ||||
اطلاعات آماری | |||||
شمارهٔ نزول | ۱۰۳ | ||||
شمار آیهها | ۶۴ | ||||
شمار واژهها | ۱۳۱۶ | ||||
شمار حرفها | ۵۶۸۰ | ||||
متن سوره | |||||
|
|
سوره نور بیست و چهارمین سوره قرآن بر اساس ترتیب کنونی مصحف است. «نور» تنها نامی است که تمامی منابع از آن نام بردهاند. در گزارش ترتیب نزول سورهها، یکصد و دومین سوره قرآن است که پیش از سوره حج و پس از سوره حشر در مدینه نازل شده است. تعداد آیات سوره در نزد عراقیان و شامیان ۶۴ آیه و نزد حجازیان ۶۲ آیه است و ۱۳۱۶ یا ۱۳۱۸ کلمه و ۵۶۸۰ یا ۵۷۵۵ حرف دارد. سوره با بیان بخشی از احکام تشریع شده در اسلام آغاز میشود که هدف اصلی سوره را تشکیل میدهد. سپس قسمتی از معارف الهی در تناسب با همان احکام ذکر شده است. از سورههای مثانی بهشمار میآید و آیاتش در حدود نیم جزء از قرآن قرار دارد.[۱]
نام
در منابع اسلامی، این سوره تنها با نام «نور» مشهور است و جهت نامگذاری آن به این اسم، وجود آیه نور (آیه ۳۵) و کثرت ذکر واژه نور در این سوره عنوان شده است.[۲]
محتوا و ساختار
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره نور بیست و چهارمین سوره قرآن در ترتیب مصحف کنونی و یکصد و دومین سوره از نظر ترتیب نزول است که پیش از سوره حج و پس از سوره حشر نازل شده است. این سوره از نظر کمیت از سورههای مثانی و در حدود نیم جزء از قرآن است. بنابه نقل مشهور، شش یا هفت آیه منسوخ دارد. هدف اصلی سوره بیان تعدادی از موضوعات فقهی و برخی از احکام اسلام است. در سوره نور، ده حکم و موضوع فقهی به ترتیب زیر آمده است: حد زنا، حد قذف، ضرورت وجود چهار شاهد برای اثبات زنا، رد شهادت قاذف، اجرای حکم لعان برای مردی که زنش را قذف کند، حرمت نگاه به نامحرم، وجوب حجاب برای زنان و بیان حدود و چگونگی آن، برشمردن محارم زن، برخی از احکام نکاح، پیمان مکاتبه و آزادی بردگان. از دیگر موضوعات مورد بحث در سوره نور، آداب ورود به خانهٔ دیگران و رعایت ادب در حضور پیامبر اسلام، داستان افک و وعده حکومت نهایی مومنان بر زمین است.[۳]
پانویس
ارجاعات
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۴۷۵۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۴۷۵۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۴۷۵۲.
منابع
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۰). «سوره نور». فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.