آیه ۵ سوره قیامت: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۵ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۳:۵۵
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | قیامت | ||||
تعداد آیات سوره | ۴۰ | ||||
شماره آیه | ۵ | ||||
شماره جزء | ۲۹ | ||||
شماره حزب | ۱۱۶ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵ سوره قیامت پنجمین آیه از هفتاد و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه به علت اصلی و حقیقی انکار معاد اشاره شده و قرآن چنین بیان میکند: «انسانها برای اینکه همیشه گناه کنند و آزاد باشند؛ روی به انکار معاد میآوردند.»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
بَلْ يُرِيدُ الْإِنْسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«بلکه انسان میخواهد در مدت زمانی که در پیش دارد بدکاری کند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«بلکه انسان میخواهد در مهلتی که در پیش دارد، فسق و فجور کند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در این آیه به این مطلب اشاره شده است: «انسان در حقیقت برای اینکه وجدان خود را اقناع کند، مسئولیت اعمال خود نسبت به دیگران را نپذیرد، از هرگونه قید و بندی آزاد باشد و هر گناهی که بخواهد انجام دهد؛ مسأله قیامت و معاد را انکار میکند.» او در ادامه روایتی را از «تفسیر علی بن ابراهیم» میآورد که این روایت این آیه را اشاره به کسی دانسته که گناه را مقدم میدارد؛ توبه را تأخیر میاندازد و میگوید: بعدا توبه خواهم کرد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره قیامه، هفتاد و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سی و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره قارعه و پیش از سوره همزه نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره قیامه، یک آیه (آیه ۶) منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۷۲۲.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۱۶۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۷۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۷۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۵: ۲۷۹-۲۸۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره قیامه»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۳۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.