آیه ۶ سوره حمد: تفاوت میان نسخهها
جز (added Category:آیههای مکی قرآن using HotCat) |
(اصلاح نویسههای عربی، اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح ارقام، اصلاح سجاوندی، اصلاح املا، ابرابزار، اصلاح نشانی وب) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''آیه ۶ سوره حمد''' ششمین [[آیه]] از اولین [[سوره قرآن]] است. از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] بهشمار میآید و [[نسخ|نسخی]] برای آن گزارش نشده است. این آیه به هدایت به «صراط مستقیم» که درخواست انسان | '''آیه ۶ سوره حمد''' ششمین [[آیه]] از اولین [[سوره قرآن]] است. از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] بهشمار میآید و [[نسخ|نسخی]] برای آن گزارش نشده است. این آیه به هدایت به «صراط مستقیم» که درخواست انسان مؤمن موحد از خداوند است، اشاره دارد. {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه معتقد است که در این آیه انسان | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه معتقد است که در این آیه انسان مؤمن موحد، هدایت به «صراط مستقیم» را از خداوند درخواست میکند. بنابه نظر او، «صراط مستقیم» همان آیین یکتاپرستی و دین حق است، او در ادامه براساس روایات، مصادیق مختلف «صراط مستقیم» را بیان میکند که راه [[پیامبر|پیامبران]] و کسانیکه به آنها نعمت داده شده و راه و شناخت [[امام]] برخی از این مصادیق هستند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۵–۵۱|ج=۱}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
به گزارش ''[[فرهنگنامه علوم قرآن]]''، [[سوره حمد|سوره فاتحه]] یا حمد پنجمین [[سوره]] نازل شده است که پس از [[سوره مدثر]] و پیش از [[سوره تبت]] نازل شده | به گزارش ''[[فرهنگنامه علوم قرآن]]''، [[سوره حمد|سوره فاتحه]] یا حمد پنجمین [[سوره]] نازل شده است که پس از [[سوره مدثر]] و پیش از [[سوره تبت]] نازل شده است. در اینکه این سوره در [[مکه]] نازل شده است یا در [[مدینه]]، یا در هر دو، اختلاف وجود دارد. برخی منابع بر این باورند که سوره حمد یک مرتبه در مدینه و یک مرتبه در مکه نازل شده است. آنطور که گفته شده، [[ناسخ و منسوخ|نسخی]] در این سوره صورت نگرفته است.<ref>{{پک|دفتر تبلیغات اسلامی|۱۳۸۸|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۲۸۸۱|ف=سوره حمد}}</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] |
نسخهٔ ۲۵ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۱۹
آیه ۶ سوره حمد ششمین آیه از اولین سوره قرآن است. از آیات مکی بهشمار میآید و نسخی برای آن گزارش نشده است. این آیه به هدایت به «صراط مستقیم» که درخواست انسان مؤمن موحد از خداوند است، اشاره دارد.
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | حمد | ||||
تعداد آیات سوره | ۷ | ||||
شماره آیه | ۶ | ||||
شماره جزء | ۱ | ||||
شماره حزب | ۱ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«ما را به راه راست راهنمایی فرما»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«ما را بر راه راست استوار بدار»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه معتقد است که در این آیه انسان مؤمن موحد، هدایت به «صراط مستقیم» را از خداوند درخواست میکند. بنابه نظر او، «صراط مستقیم» همان آیین یکتاپرستی و دین حق است، او در ادامه براساس روایات، مصادیق مختلف «صراط مستقیم» را بیان میکند که راه پیامبران و کسانیکه به آنها نعمت داده شده و راه و شناخت امام برخی از این مصادیق هستند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره فاتحه یا حمد پنجمین سوره نازل شده است که پس از سوره مدثر و پیش از سوره تبت نازل شده است. در اینکه این سوره در مکه نازل شده است یا در مدینه، یا در هر دو، اختلاف وجود دارد. برخی منابع بر این باورند که سوره حمد یک مرتبه در مدینه و یک مرتبه در مکه نازل شده است. آنطور که گفته شده، نسخی در این سوره صورت نگرفته است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱: ۲۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱: ۴۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱: ۴۵–۵۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره حمد»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۸۸۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.