آیه ۱۹ سوره فجر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۹ سوره فجر''' نوزدهمین [[آیه]] از هشتاد و نهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. سومین کاری که در این آیه مورد نکوهش [[قرآن]] قرار گرفته است؛ جمع‌آوری و خرج کردن اموال و میراثی است که برخی انسان‌ها بدون توجه به [[حلال و حرام|حلال یا حرام]] بودنشان انجام می‌دهند. | '''آیه ۱۹ سوره فجر''' نوزدهمین [[آیه]] از هشتاد و نهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. سومین کاری که در این آیه مورد نکوهش [[قرآن]] قرار گرفته است؛ جمع‌آوری و خرج کردن اموال و میراثی است که برخی انسان‌ها بدون توجه به [[حلال و حرام|حلال یا حرام]] بودنشان انجام می‌دهند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که سومین کاری که در این آیه مورد نکوهش قرآن قرار گرفته است؛ جمع‌آوری و خرج کردن اموال و میراثی است که برخی انسان‌ها بدون توجه به حلال یا حرام بودنشان انجام می‌دهند. اگرچه اموالی که از راه [[ارث]] [[شرع|شرعی]] به انسان می‌رسد؛ مذموم نیست. اما بنابه نظر مفسران، ملامت و مذمت قرآن می‌تواند به خاطر یکی از این امور باشد: یکی اینکه ممکن است در این مال حق دیگران هم باشد و این مال مخلوط به حلال و حرام شده باشد. دو اینکه برخی انسان‌ها هنگامی‌که ارثی به او می‌رسد؛ فقرا و مساکین جامعه را از یاد ببرد و از مال خود [[انفاق|انفاقی]] به آنان نکند. مورد سوم اینکه ارث یتیمان و افراد صغیر را برای خود بردارند و آنان را از حق خویش محروم کنند. به هر حال عمل انسان، به دلیل هر کدام از این کارها باشد؛ از دیدگاه قرآن این عمل زشت و نکوهیده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص= | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که سومین کاری که در این آیه مورد نکوهش قرآن قرار گرفته است؛ جمع‌آوری و خرج کردن اموال و میراثی است که برخی انسان‌ها بدون توجه به حلال یا حرام بودنشان انجام می‌دهند. اگرچه اموالی که از راه [[ارث]] [[شرع|شرعی]] به انسان می‌رسد؛ مذموم نیست. اما بنابه نظر مفسران، ملامت و مذمت قرآن می‌تواند به خاطر یکی از این امور باشد: یکی اینکه ممکن است در این مال حق دیگران هم باشد و این مال مخلوط به حلال و حرام شده باشد. دو اینکه برخی انسان‌ها هنگامی‌که ارثی به او می‌رسد؛ فقرا و مساکین جامعه را از یاد ببرد و از مال خود [[انفاق|انفاقی]] به آنان نکند. مورد سوم اینکه ارث یتیمان و افراد صغیر را برای خود بردارند و آنان را از حق خویش محروم کنند. به هر حال عمل انسان، به دلیل هر کدام از این کارها باشد؛ از دیدگاه قرآن این عمل زشت و نکوهیده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۶۴–۴۶۶|ج=۲۶}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۴۵
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | فجر | ||||
| تعداد آیات سوره | ۳۰ | ||||
| شماره آیه | ۱۹ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۹ سوره فجر نوزدهمین آیه از هشتاد و نهمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. سومین کاری که در این آیه مورد نکوهش قرآن قرار گرفته است؛ جمع‌آوری و خرج کردن اموال و میراثی است که برخی انسان‌ها بدون توجه به حلال یا حرام بودنشان انجام می‌دهند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلًا لَمًّا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و همدیگر را به خوراک دادن به مستمند ترغیب نمی‌کنید»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و میراث را [به حق و ناحق] یکسره می‌خورید»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که سومین کاری که در این آیه مورد نکوهش قرآن قرار گرفته است؛ جمع‌آوری و خرج کردن اموال و میراثی است که برخی انسان‌ها بدون توجه به حلال یا حرام بودنشان انجام می‌دهند. اگرچه اموالی که از راه ارث شرعی به انسان می‌رسد؛ مذموم نیست. اما بنابه نظر مفسران، ملامت و مذمت قرآن می‌تواند به خاطر یکی از این امور باشد: یکی اینکه ممکن است در این مال حق دیگران هم باشد و این مال مخلوط به حلال و حرام شده باشد. دو اینکه برخی انسان‌ها هنگامی‌که ارثی به او می‌رسد؛ فقرا و مساکین جامعه را از یاد ببرد و از مال خود انفاقی به آنان نکند. مورد سوم اینکه ارث یتیمان و افراد صغیر را برای خود بردارند و آنان را از حق خویش محروم کنند. به هر حال عمل انسان، به دلیل هر کدام از این کارها باشد؛ از دیدگاه قرآن این عمل زشت و نکوهیده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره فجر، هشتاد و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، دهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره لیل و پیش از سوره ضحی نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۱۵۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۴۶۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۹۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۹۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۶: ۴۶۴–۴۶۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره فجر»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۱۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
