آیه ۲۱ سوره فجر
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | فجر | ||||
تعداد آیات سوره | ۳۰ | ||||
شماره آیه | ۲۱ | ||||
شماره جزء | ۳۰ | ||||
شماره حزب | ۱۱۹ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۱ سوره فجر بیست و یکمین آیه از هشتاد و نهمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. قرآن در این آیه به دنیادوستانی که به حقوق دیگران تجاوز میکنند اخطار داده و یادآور میشود: «سرنوشت شوم و دردناکی در روز قیامت در انتظار آنان است. به زودی به حساب آنها رسیدگی خواهد شد و آنجا درخواهند یافت که در اختیار داشتن اموال دنیاییشان به خاطر امتحان و آزمایش الهی بوده است نه به جهت تکریم و بزرگی و تقرب در نزد خداوند.»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
كَلَّا إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«چنین نیست (که میگویید)، زمانیکه زمین پی در پی هموار شود»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«چنین نیست، آنگاه که زمین پخش و پراکنده شود»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که قرآن در این آیه به دنیادوستانی که به حقوق دیگران تجاوز میکنند اخطار داده و یادآور میشود: «سرنوشت شوم و دردناکی در روز قیامت در انتظار آنان است. به زودی به حساب آنها رسیدگی خواهد شد و آنجا درخواهند یافت که در اختیار داشتن اموال دنیاییشان به خاطر امتحان و آزمایش الهی بوده است نه به جهت تکریم و بزرگی و تقرب در نزد خداوند.» به عقیده مکارم، تعبیر «دکّ» در آیه که به خاطر تأکید بیشتر دو بار آمده است؛ به معنای زمین نرم و صاف گفته شده و در اینجا برای اشاره به زلزلهها و حوادث پایانی دنیا و سرآغاز قیامت بهکار رفته است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره فجر، هشتاد و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، دهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره لیل و پیش از سوره ضحی نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۱۵۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۴۶۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۹۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۹۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۶: ۴۶۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره فجر»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۱۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.