بدون تصویر

آیه ۲۱ سوره فجر

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۲۱ سوره فجر
مشخصات قرآنی
نام سورهفجر
تعداد آیات سوره۳۰
شماره آیه۲۱
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۱۹
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۲۱ سوره فجر بیست و یکمین آیه از هشتاد و نهمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. قرآن در این آیه به دنیادوستانی که به حقوق دیگران تجاوز می‌کنند اخطار داده و یادآور می‌شود: «سرنوشت شوم و دردناکی در روز قیامت در انتظار آنان است. به زودی به حساب آنها رسیدگی خواهد شد و آنجا درخواهند یافت که در اختیار داشتن اموال دنیایی‌شان به خاطر امتحان و آزمایش الهی بوده است نه به جهت تکریم و بزرگی و تقرب در نزد خداوند

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 كَلَّا إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا آیهٔ ۲۱ از سورهٔ ۸۹ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«چنین نیست (که می‌گویید)، زمانی‌که زمین پی در پی هموار شود»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«چنین نیست، آنگاه که زمین پخش و پراکنده شود»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در این آیه به دنیادوستانی که به حقوق دیگران تجاوز می‌کنند اخطار داده و یادآور می‌شود: «سرنوشت شوم و دردناکی در روز قیامت در انتظار آنان است. به زودی به حساب آنها رسیدگی خواهد شد و آنجا درخواهند یافت که در اختیار داشتن اموال دنیایی‌شان به خاطر امتحان و آزمایش الهی بوده است نه به جهت تکریم و بزرگی و تقرب در نزد خداوند.» به عقیده مکارم، تعبیر «دکّ» در آیه که به خاطر تأکید بیشتر دو بار آمده است؛ به معنای زمین نرم و صاف گفته شده و در اینجا برای اشاره به زلزله‌ها و حوادث پایانی دنیا و سرآغاز قیامت به‌کار رفته است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره فجر، هشتاد و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، دهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره لیل و پیش از سوره ضحی نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.