آیه ۲۹ سوره قیامت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۹ سوره قیامت''' بیست و نهمین [[آیه]] از هفتاد و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به پیچیده شدن ساق‌ها به هنگام [[مرگ]] انسان اشاره شده است که مفسران [[تفسیر قرآن|تفاسیر]] مختلفی را برای آن بیان کرده‌اند. شدت ناراحتی جان دادن و سختی خارج شدن [[روح]] از بدن از جمله این تفاسیر است. | '''آیه ۲۹ سوره قیامت''' بیست و نهمین [[آیه]] از هفتاد و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به پیچیده شدن ساق‌ها به هنگام [[مرگ]] انسان اشاره شده است که مفسران [[تفسیر قرآن|تفاسیر]] مختلفی را برای آن بیان کرده‌اند. شدت ناراحتی جان دادن و سختی خارج شدن [[روح]] از بدن از جمله این تفاسیر است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که بر طبق متن آیه به هنگام فرارسیدن لحظه [[مرگ]]، ساق‌های انسان به هم پیچیده می‌شود و سپس | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که بر طبق متن آیه به هنگام فرارسیدن لحظه [[مرگ]]، ساق‌های انسان به هم پیچیده می‌شود و سپس برخی از تفاسیر را در این‌باره آورده است. شدت ناراحتی جان دادن و سختی خارج شدن روح از بدن، پیچیده شدن دنیا به [[آخرت]]، پیچیده شدن سختی‌های مرگ با شداید [[قیامت]] و پیچیدن ساق‌ها در [[کفن]] از جمله این تفاسیر هستند. به نظر مکارم، این تفاسیر با یکدیگر تضادی ندارند و می‌تواند همه آنها در معنای آیه جمع باشد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۰۹–۳۱۰|ج=۲۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۱۰
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | قیامت | ||||
| تعداد آیات سوره | ۴۰ | ||||
| شماره آیه | ۲۹ | ||||
| شماره جزء | ۲۹ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۶ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۹ سوره قیامت بیست و نهمین آیه از هفتاد و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به پیچیده شدن ساق‌ها به هنگام مرگ انسان اشاره شده است که مفسران تفاسیر مختلفی را برای آن بیان کرده‌اند. شدت ناراحتی جان دادن و سختی خارج شدن روح از بدن از جمله این تفاسیر است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَالْتَفَّتِ السَّاقُ بِالسَّاقِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و پاها جفت می‌گردند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و هنگامه بالا گیرد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که بر طبق متن آیه به هنگام فرارسیدن لحظه مرگ، ساق‌های انسان به هم پیچیده می‌شود و سپس برخی از تفاسیر را در این‌باره آورده است. شدت ناراحتی جان دادن و سختی خارج شدن روح از بدن، پیچیده شدن دنیا به آخرت، پیچیده شدن سختی‌های مرگ با شداید قیامت و پیچیدن ساق‌ها در کفن از جمله این تفاسیر هستند. به نظر مکارم، این تفاسیر با یکدیگر تضادی ندارند و می‌تواند همه آنها در معنای آیه جمع باشد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره قیامه، هفتاد و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سی و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره قارعه و پیش از سوره همزه نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره قیامه، یک آیه (آیه ۶) منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۷۳۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۱۷۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۷۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۷۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۵: ۳۰۹–۳۱۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره قیامه»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۳۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
