آیه ۹ سوره تحریم: تفاوت میان نسخه‌ها
(+ رده:آیههای مدنی قرآن (هاتکت)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۹ سوره تحریم''' نهمین [[آیه]] از شصت و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۹ سوره تحریم''' نهمین [[آیه]] از شصت و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به [[پیامبر اسلام]] دستور [[جهاد]] با [[کافران]] و [[منافقان]] و سخت‌گیری بر آنها داده شده و جایگاه آنان در [[جهنم]] توصیف گردیده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که [[قرآن]] در این آیه به پیامبر اسلام دستور می‌دهد تا با کافران و منافقان جهاد کند و نسبت به آنها با غلظت و خشونت رفتار نماید. به گزارش مکارم، جهاد با کافران هم مسلحانه و هم غیر مسلحانه بوده است؛ اما درمورد منافقان در هیچ نقل تاریخی نیامده که پیامبر اسلام با منافقان جهاد مسلحانه داشته است. لذا منظور از جهاد با آنها همان توبیخ، سرزنش، تهدید و هشدار و گاه رسوا ساختن آنان بوده است. مکارم در ادامه می‌نویسد: «البته این موارد در صورتی است که منافقان دست به اسلحه نبرند که اگر این کار انجام شود؛ مسلما با آنها مقابله به مثل می‌شود. در تاریخ صدر اسلام این مطلب در زمان حیات پیامبر روی نداده؛ اما در زمان [[علی بن ابی‌طالب]] گزارش‌هایی از مبارزه و جنگ او با منافقانِ مسلح موجود است.» به گفته مکارم، مضمون این آیه عینا در [[آیه ۷۳ سوره توبه]] آمده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۹۸-۳۰۰|ج=۲۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۰۹
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | تحریم | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۲ | ||||
| شماره آیه | ۹ | ||||
| شماره جزء | ۲۸ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۲ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۹ سوره تحریم نهمین آیه از شصت و ششمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به پیامبر اسلام دستور جهاد با کافران و منافقان و سخت‌گیری بر آنها داده شده و جایگاه آنان در جهنم توصیف گردیده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَالْمُنَافِقِينَ وَاغْلُظْ عَلَيْهِمْ ۚ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«ای پیامبر! با کافران و منافقان جهاد کن و بر آنان سخت‌گیر، و جایگاه آنان دوزخ است و بد جایگاهی است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«ای پیامبر با کافران و منافقان جهاد کن، و با آنان درشتی کن که سرا و سرانجامشان جهنم است و بد سرانجامی است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در این آیه به پیامبر اسلام دستور می‌دهد تا با کافران و منافقان جهاد کند و نسبت به آنها با غلظت و خشونت رفتار نماید. به گزارش مکارم، جهاد با کافران هم مسلحانه و هم غیر مسلحانه بوده است؛ اما درمورد منافقان در هیچ نقل تاریخی نیامده که پیامبر اسلام با منافقان جهاد مسلحانه داشته است. لذا منظور از جهاد با آنها همان توبیخ، سرزنش، تهدید و هشدار و گاه رسوا ساختن آنان بوده است. مکارم در ادامه می‌نویسد: «البته این موارد در صورتی است که منافقان دست به اسلحه نبرند که اگر این کار انجام شود؛ مسلما با آنها مقابله به مثل می‌شود. در تاریخ صدر اسلام این مطلب در زمان حیات پیامبر روی نداده؛ اما در زمان علی بن ابی‌طالب گزارش‌هایی از مبارزه و جنگ او با منافقانِ مسلح موجود است.» به گفته مکارم، مضمون این آیه عینا در آیه ۷۳ سوره توبه آمده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره تحریم، شصت و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره حجرات و پیش از سوره تغابن نازل شد. این سوره را مدنی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۵۷۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۵۴۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۶۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۶۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۴: ۲۹۸-۳۰۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره تحریم»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۸۳۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
