آیه ۱ سوره نصر
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | نصر | ||||
| تعداد آیات سوره | ۳ | ||||
| شماره آیه | ۱ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۲۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱ سوره نصر یکمین آیه از صد و دهمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در اولین آیه به یاری خداوند و پیروزی بزرگی بشارت داده می‌شود که به دنبال آن پیروزی و فتح، مردم گروه گروه مسلمان می‌شوند و اسلام گسترش می‌یابد. به گزارش مکارم، در این آیه نصر به خداوند اضافه شده که این مطلب در آیات ۲۱۴ سوره بقره، ۱۲۶ سوره آل‌عمران و ۱۰ سوره انفال نیز آمده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«به نام خداوند بخشندة مهربان، هنگامی‌که یاری خدا و پیروزی فرا رسد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«به نام خداوند بخشنده مهربان، آنگاه که نصرت الهی و پیروزی فراز آید»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در اولین آیه به یاری خداوند و پیروزی بزرگی بشارت داده می‌شود که به دنبال آن پیروزی و فتح، مردم گروه گروه مسلمان می‌شوند و اسلام گسترش می‌یابد. به گزارش مکارم، در این آیه نصر به خداوند اضافه شده که این مطلب در آیات ۲۱۴ سوره بقره، ۱۲۶ سوره آل‌عمران و ۱۰ سوره انفال نیز آمده است. او معتقد است که این آیات نشان می‌دهد یاری و پیروزی به اراده خداوند است و اگر موحدان برای غلبه بر دشمن نیرو و تجهیزات آماده می‌کنند؛ نصرت و یاری را تنها از جانب خدا می‌دانند؛ لذا به هنگام پیروزی به درگاه الهی شکر و سپاس به جای می‌آورند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره نصر، صد و دهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و چهاردهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره توبه نازل شد. این سوره آخرین سوره نازل شده است که در حجةالوداع نازل شده است و از جهت مکانی مکی و از جهت زمانی، مدنی است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۲: ۳۳۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۶۴۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۶۰۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۶۰۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۷: ۳۹۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نصر»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۱۱۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
