بدون تصویر

آیه ۲ سوره علق

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۲ سوره علق
مشخصات قرآنی
نام سورهعلق
تعداد آیات سوره۱۹
شماره آیه۲
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۲۰
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۲ سوره علق دومین آیه از نود و ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به خلقت انسان از «علق» اشاره شده است. در لغت «علق» به معنای چسبیدن به چیزی است و در اینجا به قطعه خون بسته چسبنده‌ای که در دوران اولیه جنینی شکل می‌گیرد؛ گفته شده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ آیهٔ ۲ از سورهٔ ۹۶ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«انسان را از خون بسته آفریده است»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«که انسان را از [نطفه و سپس‌] خون بسته آفریده است‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه به خلقت انسان از «علق» اشاره شده است. در لغت «علق» به معنای چسبیدن به چیزی است و در اینجا به قطعه خون بسته چسبنده‌ای که در دوران اولیه جنینی شکل می‌گیرد؛ گفته شده است. برخی از مفسران علق را گِل آدم دانسته‌اند که حالت چسبندگی داشته است و بنابر این آیه، به خلقت اولین انسان (آدم) اشاره دارد.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره علق، نود و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، اولین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پیش از سوره قلم نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. یکی از آیات این سوره، سجده واجب دارد.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.