بدون تصویر

آیه ۴ سوره توحید

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۴ سوره توحید
مشخصات قرآنی
نام سورهتوحید
تعداد آیات سوره۴
شماره آیه۴
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۲۰
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۴ سوره توحید چهارمین آیه از صد و دوازدهمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در آخرین آیه به نفی هرگونه شباهت میان خداوند و سایر موجودات پرداخته و می‌گوید: «و برای او هرگز احدی شبیه و مانندی نبوده و نخواهد بود.»

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُوًا أَحَدٌ آیهٔ ۴ از سورهٔ ۱۱۲ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و کسی همتا و همگون او نمی‌باشد»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و او را هیچ کس همتا نیست‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آخرین آیه به نفی هرگونه شباهت میان خداوند و سایر موجودات پرداخته و می‌گوید: «و برای او هرگز احدی شبیه و مانندی نبوده و نخواهد بود.» به گزارش مکارم، «کفو» در اصل به معنای هم‌طراز در مقام و منزلت است و برطبق این آیه خداوند هیچ شبیهی در ذات، صفات و افعال ندارد و از هر نظر بی‌نظیر است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره توحید، صد و دوازدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، بیست و دومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره ناس و پیش از سوره نجم نازل شد. در مکی و مدنی بودن سوره اختلاف است و به عقیده برخی، یک مرتبه در مکه و یک مرتبه در مدینه نازل شده است.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.