آیه ۹ سوره مزمل
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مزمل | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۰ | ||||
| شماره آیه | ۹ | ||||
| شماره جزء | ۲۹ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۵ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۹ سوره مزمل نهمین آیه از هفتاد و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در آیه مذکور، سومین دستور به پیامبر اسلام داده می‌شود که «پروردگاری را که جز او معبودی نیست؛ به عنوان وکیل و یاور خود انتخاب کند.»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ فَاتَّخِذْهُ وَكِيلًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«پروردگار مشرق و مغرب که هیچ معبود به حقی جز او نیست پس او را کارساز خود بگیر»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«پروردگار مشرق و مغرب، که خدایی جز او نیست، او را کارساز خود بشمار»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن به پیامبر اسلام فرمان می‌دهد که الله را وکیل و حافظ و یاور خویش برگزیند. به گزارش مکارم، منظور از آیه این است که خداوندی که همه جهان در سیطره اوست و جز او معبودی نیست؛ تنها باید بر او توکل کرد و کار را به او سپرد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مزمل، هفتاد و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره قلم و پیش از سوره مدثر نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۱۰، ۱۱ و ۲۰) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره مزمل، شش آیه منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۶۸۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۹۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۷۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۷۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۵: ۱۷۹–۱۸۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مزمل»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۷۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
