سوره أعلی

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سورهٔ قرآن
اعلی
دسته‌بندیمکی
اطلاعات آماری
شمارهٔ نزول۸
جزء۳۰
شمار آیه‌ها۱۹
شمار واژه‌ها۷۳
شمار حرف‌ها۳۲۳
متن سوره
متن سوره با خط عثمانی
طارق
غاشیه

سوره اعلی در مصحف کنونی هشتاد و هفتمین سوره قرآن است که نام سوره برگرفته از اولین آیه آن می‌باشد. این سوره از سوره‌های مسبّحات قرآن است که آخرین سوره از این مجموعه در ترتیب کنونی و اولین آنها در ترتیب نزول به‌شمار می‌آید. بر طبق روایت مشهور، هشتمین سوره مکی است که پس از «تکویر» و پیش از «لیل» نازل شده است؛ ولی در مصحف، میان دو سوره مکی «طارق» و «غاشیه» قرار دارد. بیشترین نظرات تفسیری بر مکی بودن سوره اتفاق نظر دارند اما برخی از مفسران، به دلیل دو آیه ۱۴ و ۱۵ سوره که آنها را مربوط به زکات فطره و نماز عید فطر می‌دانند؛ آیات ابتدایی سوره را مکی و بقیه را مدنی عنوان کرده‌اند. محور موضوعی سوره «مقام‌های پیامبر اسلام و امتیازهای قرآن» و محتوای سوره نیز شامل سه اصل اساسی عقاید اسلامی، «توحید»، «نبوت» و «معاد» است. سوره اعلی، براساس بعضی روایات، سوره منتخب و محبوب پیامبر اسلام بوده است.[۱]

محتوا

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره اعلی، هشتاد و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هشتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره تکویر و پیش از سوره لیل نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۲]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • لسانی فشارکی، محمدعلی (۱۳۸۸). «اعلی». دانشنامه بزرگ اسلامی. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی.