بدون تصویر

آیه ۱۱ سوره منافقون

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۱۱ سوره منافقون
مشخصات قرآنی
نام سورهمنافقون
تعداد آیات سوره۱۱
شماره آیه۱۱
شماره جزء۲۸
شماره حزب۱۱۱
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۱ سوره منافقون یازدهمین آیه از شصت و سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در آخرین آیه سوره، قرآن با قاطعیت چنین می‌گوید: «خداوند هرگز مرگ کسی را که اجلش فرارسیده، به تأخیر نمی‌اندازد و او به همه اعمال انسان‌ها آگاه و خبیر است.»

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَلَنْ يُؤَخِّرَ اللَّهُ نَفْسًا إِذَا جَاءَ أَجَلُهَا ۚ وَاللَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ آیهٔ ۱۱ از سورهٔ ۶۳ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و خداوند هرگز (مرگ) کسی را چون اجلش فرا رسد به تأخیر نمی‌اندازد و خداوند به آن‌چه می‌کنید آگاه است»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و خداوند هرگز کسی را چون اجلش فرا رسد، بازپس ندارد، و خداوند به آنچه می‌کنید آگاه است‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: در آخرین آیه سوره به این نکته تأکید می‌شود که هرگاه اجل کسی فرابرسد، ساعتی در آن تأخیر نمی‌شود، قبض روح می‌گردد و مهلتی به او داده نمی‌شود؛ لذا انسان‌ها باید در انجام اعمال خود این نکته را مدنظر داشته باشند. از سوی دیگر آیه به آگاه و خبیر بودن خداوند نسبت به اعمال آنها اشاره دارد و این مطلب را یادآوری می‌کند که همه اعمال برای پاداش و کیفر ثبت و ضبط و در قیامت در برابر آنها به انسان‌ها جزا داده می‌شود. به گفته مکارم، نظیر مفهوم این آیه در آیه ۳۴ سوره اعراف نیز بیان شده است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره منافقون، شصت و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره حج و پیش از سوره مجادله نازل شد. این سوره را مدنی دانسته‌اند. در سوره منافقون، یک آیه ناسخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.