الجواهر الحسان فی تفسیر القرآن معروف به تفسیر ثعالبی نام کتابی در زمینه تفسیر قرآن و مؤلف آن عبدالرحمن بن محمد بن مخلوف ثعالبی از مفسران اهل سنت در قرن هشتم هجری است. این اثر خلاصهای از تفسیر ابن عطیه با نام «المحرر الوجیز» است که نگارش آن به زبان عربی صورت گرفته است. عمده روایات این کتاب از «تفسیر طبری» بوده و مشتمل بر قرائات و نکات ادبی است. به گزارش معرفت در کتاب «تفسیر و مفسران»، ثعالبی به جهت رعایت اختصار، شواهد شعری «ابن عطیه» را در تفسیرش نیاورده است. اما روایات اسرائیلیات در آن مشاهده میشود؛ اگرچه به بیاعتبار بودن برخی از آنها اشاره کرده است. به گفته معرفت، چون این تفسیر خلاصهای از عمدهترین تفاسیر گذشتگان است؛ مفید و ارزشمند است.[۱]