آیه ۷ سوره انشراح: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۷ سوره انشراح''' هفتمین [[آیه]] از نود و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۷ سوره انشراح''' هفتمین [[آیه]] از نود و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به [[محمد|پیامبر اسلام]] دستور داده می‌شود که هرگاه از کار مهمی فارغ شدی؛ به امر مهم دیگر بپرداز. بنابه نظر بعضی مفسران، در این آیه از محمد خواسته شده است که همیشه در حال فعالیت و کار کردن باشد. برخی از مفسران نیز در [[تفسیر قرآن|تفسیر]] آیه بر طبق برخی [[روایات اسلامی|روایات]] گفته‌اند که منظور از آیه این است که «زمانیکه فراغت یافتی، [[علی بن ابی‌طالب|علی]] را به [[ولایت]] نصب کن.» | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه به پیامبر اسلام دستور داده می‌شود که هرگاه از کار مهمی فارغ شدی؛ به امر مهم دیگر بپرداز. بنابه نظر بعضی مفسران، در این آیه از محمد خواسته شده است که همیشه در حال فعالیت و کار کردن باشد. برخی از مفسران نیز در تفسیر آیه بر طبق برخی روایات گفته‌اند که منظور از آیه این است که «زمانیکه فراغت یافتی، علی را به ولایت نصب کن.»<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۲۹–۱۳۰|ج=۲۷}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع محمد]] | |||
[[رده:آیه‌های با موضوع امامت]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۳۳
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انشراح | ||||
| تعداد آیات سوره | ۸ | ||||
| شماره آیه | ۷ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۲۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۷ سوره انشراح هفتمین آیه از نود و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به پیامبر اسلام دستور داده می‌شود که هرگاه از کار مهمی فارغ شدی؛ به امر مهم دیگر بپرداز. بنابه نظر بعضی مفسران، در این آیه از محمد خواسته شده است که همیشه در حال فعالیت و کار کردن باشد. برخی از مفسران نیز در تفسیر آیه بر طبق برخی روایات گفته‌اند که منظور از آیه این است که «زمانیکه فراغت یافتی، علی را به ولایت نصب کن.»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
فَإِذَا فَرَغْتَ فَانْصَبْ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«پس هنگامی‌که (در کار و بارت) فراغت یافتی، بکوش»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«پس چون فراغت یافتی، [در دعا] بکوش»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه به پیامبر اسلام دستور داده می‌شود که هرگاه از کار مهمی فارغ شدی؛ به امر مهم دیگر بپرداز. بنابه نظر بعضی مفسران، در این آیه از محمد خواسته شده است که همیشه در حال فعالیت و کار کردن باشد. برخی از مفسران نیز در تفسیر آیه بر طبق برخی روایات گفته‌اند که منظور از آیه این است که «زمانیکه فراغت یافتی، علی را به ولایت نصب کن.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره انشراح، نود و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، دوازدهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره ضحی و پیش از سوره عصر نازل شد. در مکی یا مدنی بودن این سوره اختلاف نظر است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۲: ۲۰۹.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۵۲۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۹۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۹۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۷: ۱۲۹–۱۳۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انشراح»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۷۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
